The Passenger (1975)

Ρεπόρτερ βρίσκεται σε αποστολή κάπου στη βόρεια Αφρική. Όταν βρίσκει νεκρό τον ένοικο του διπλανού δωματίου στο μοτέλ όπου διαμένει, αλλάζει τις φωτογραφίες στα διαβατήρια και υοθετεί την ζωή του. Ανακαλύπτει αργότερα οτι ο νεκρός ήταν έμπορος όπλων.
 Άλλη μια κορυφαία στιγμή του μεταπολεμικού κινηματογράφου από τον Michelangelo Antonioni. Το τελευταίο του αριστούργημα. Ίσως η καλύτερη κινηματογραφική πραγματεία πάνω στο ζήτημα της ταυτότητας. Ο τίτλος Passenger περιγραφει καλύτερα το περιεχόμενο από το Professione: Reporter.
 Παρακολουθούμε τον 40αρη Locke (=κλειδωµένος) να δίνει την δική του μάχη για καταξιωμένη καριέρα μαζεύοντας ντοκιμαντερίστικο υλικό για τον εμφύλιο πόλεμο κάποιου κρατιδίου της Αφρικής. Η δυσκολία επικοινωνίας με τους ντόπιους κάνει ακόμα πιο δύσκολη την αποστολή και θα φτάσει στα όρια του όταν, αναζητώντας αντάρτες του ενωμένου απελευθερωτικού μετώπου, ξεμήνει μόνος στην μέση της ερήμου με το τζιπ κολλημένο στην άμμο. Επιστρέφοντας απελπισμένος και εξαντλημένος στο άθλιο ξενοδοχείο του παρουσιάζεται η απόλυτη ευκαιρία για μια νέα αρχή. Στο πρόσωπο του νεκρού συνομίληκου γείτονα που τα έπιναν παρέα, αναγνωρίζει ένα πιθανό ευατό, κάποιον ξεχασμένο από το θεό που πέθανε άσκοπα, και σχεδόν ενστικτωδώς, αλλάζει ταυτότητα με τον νεκρό αφήνοντας πίσω τον βαρετό γάμο του, την κακοήθη δουλειά του και την πληκτική ζωή του και τραβά μονόδρομη πορεία προς το άγνωστο. Εξερευνώντας τον καινούργιο του ευατό ακολουθεί την αντζέτα και τα προγραμματισμένα ραντεβού του νεκρού και ανακαλύπτει οτι ο Robertson ήταν έμπορος όπλων και συνεργάζοταν με τους αντάρτες που αυτός έψαχνε να τους πάρει συνέντευξη. Στην νέα του ζωή, με συντροφιά μια βιβλιοφάγο, ταξιδιώτρια, φοιτήτρια αρχιτεκτονικής που γνώρισε στο ταξίδι του, τρέχει αλλά δεν μπορεί να κρυφτεί. Τον αναζητούν μυστικοί πράκτορες της δικτατορικής κυβέρνησης του κρατιδίου, η γυναίκα του και ένας φίλος (για να μάθουν πως πέθανε ο Locke).
 Tο άμεσα αναγνωρίσιμο (αρχιτεκτονικό) ύφος του Αντονιόνι (Red Desert.1964) είναι πέρα από τα είδη και τα ενέχει όλα σ'ένα Φαουστικό κοσμοπολίτικο (Λονδίνο, Σαχάρα, Μόναχο, Βαρκελώνη) road movie με στοιχεία κατασκοπικού θριλλερ, περιπέτειας καταδίωξης και υπαρξιακού δράματος πάνω στην αποξένωση του ανθρώπου της σύγχρονης αστικής κοινωνίας. Ελλειπτικοί διάλογοι, μεγάλης διάρκειας πλάνα, αναντιστοιχεία εικόνας και ήχου, μη γραμμική αφήγηση, απουσία μουσικής, ψυχογραφική χρήση του χώρου- όλα λειτουργούν μ'ένα τρόπο όπου “τα ερωτήματα είναι πιο αποκαλυπτικά από τις όποιες απαντήσεις” και οι εικόνες μιλούν περισσότερο από τα λόγια "φτάνοντας τόσο μακριά, όσο κανείς άλλος, την έκφραση των πιο απόκρυφων συναισθημάτων" (Ακίρα Κουροσάβα.Ikiru.1952). Πρωταγωνιστεί ο Jack Nicholson (μετά το Chinatown.1974 και πριν το One Flew Over the Cuckoo's Nest.1975) και η  Maria Schneider (Last Tango in Paris.1972). Διαχρονικά μοντέρνο, αντισυμβατικό, πολυεπίπεδο, βατό arthouse με άφθονες σκηνές ανθολογίας και σήμα κατατεθέν το μνημειώδες το 7λεπτο μονοπλάνο μεγάλης κατασκευαστικής δυσκολίας του ευρηματικού φιναλε (το οποίο ξεπεράστηκε τεχνολογικά την επόμενη χρονιά που κυκλοφόρησε η steadicam).

 1. Κάτι ήξερε ο Nicholson που όταν αντιλήφθηκε ότι κυκλοφορούσε πετσοκομμένο, τόσο στη διάρκεια όσο και στις διαστάσεις του κάδρου, απέκτησε τα δικαιώματά του, το απέσυρε από την αγορά και φρόντισε να κυκλοφορήσει ξανά στην αυθεντική του μορφή.

 2. άλλος ένας που αλλάζει ταυτότητα εδώ και κάποιοι χωρίς ταυτότητα εδω και ενας άλλος ρεπορτερ εδω

Chasing Amy (1997)

 Ο Χόλντεν και ο Μπάνι είναι παιδικοί φίλοι, εργένηδες, συγκάτοικοι και επιτυχημένοι σχεδιαστές κομικ. Η ζωή τους και η σχέση τους θ' αλλάξει όταν γνωρίσουν την Αλύσσα, επίσης σχεδιάστρια κόμικ, την οποία θα ερωτευτεί ο Χόλντεν. Το πρόβλημα είναι ότι η Αλύσσα είναι λεσβία.
Το μεταλλαγμένο boy meets girl της Generation X. Αντιπροσωπευτικό ανεξάρτητο αμερικάνικο σινεμά από έναν πάλαι ποτέ βασικό του εκπρόσωπο, τον geek guru Kevin Smith, αμέσως μετά το θρίαμβο του Clerks.1994 (το  Mallrats.1995 δεν μετράει).
 Ξεκινά σ'ένα φεστιβάλ κομικ όπου οι δυο φίλοι παρουσιάζουν το Bluntman & Chronic, παρακολουθούν την επεισοδιακή ομιλία του έγχρωμου ακτιβιστή Hooper X που κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά γιατί είναι γκέι και αργότερα γνωρίζουν την Έιμι ( Joey Lauren Adams) που βγάζει το Ιδιοσυγκρασιακή Ρουτίνα. Ο Χόλντεν πνίγει τα συναισθήματα του μετά την δημόσια αποκάλυψη των προτιμήσεων της Έιμι παραμένοντας φίλος και κρυφα ερωτευμένος μαζί της. Η φιλία τους θα εξελιχθεί σε έρωτα ξενερώνοντας τις φίλες της΄Ειμι και τον Μπάνι, ο οποίος σκαλίζοντας το παρελθόν της ανακαλύπτει οτι το παρατσούκλι της στο λύκειο ήταν Finger Cuffs (για την πλούσια, πειραματική, εφηβική, σεξουαλική της εμπειρία). Θα ξεπεράσει ένα τέτοιο 2ο σοκ ο Χολντεν?
 So 90s low budget cult classic ανορθόδοξη ρομαντική κομεντί. Στηρίζεται στους έξυπνους, ειρωνικούς, κάφρικους, αστείους διαλόγους μεταξύ των προβληματικών slacker χαρακτήρων γύρω απ'την ποπ κουλτούρα, σχέσεις, σεξ, φιλία, κομπλεξ, εγωισμό, καφρίλες, τα πλάγια ρατσιστικά μυνήματα του Star Wars.1977 και τα τριολε του Άρτσυ. Λίγο πριν το τίμιο, ρεαλιστικό και ασυνήθιστο φιναλε εμφανίζονται οι 2 μαστούρηδες σουπερ ήρωες στους οποίους βασίζεται το κομικ -ο βρωμόστομος Jay και ο Silent Bob(=Kevin Smith) ο οποίος μιλά για πρώτη φορά και εξηγεί τον τίτλο του έργου. 

1. ελλ. τίτλος- Ακολουθώντας την Έιμι

2. άλλοι slackers εδω 

3.

Carnival of Souls (1962)

H Μέρι είναι η μοναδική επιζών αυτοκινητιστικού ατυχήματος. Μετακομίζει σε μια μικρή επαρχιακή πόλη για να εργαστεί  όμως η μορφή ενός νεκροζώντανου ανδρός και ένα εγκαταλειμμένο λουνα παρκ την στοιχειώνουν.
 Ένας μικρός σταθμός στην ιστορία του κινηματογράφου. Μια απόδειξη οτι ο κινηματογραφος δεν είναι έργο των Δισεκατομμυρίων, δεν είναι έργο Αστέρων, δεν είναι το Θέαμα των πολυεθνικών (3/18 απ'το Μανιφέστο του Σταύρου Τορνέ). Δεν γνώρισε επιτυχία στην εποχή της αλλά η αξία της αναγνωρίστηκε στο πέρασμα του χρόνου και δικαιώθηκε ως cult classic.
 Ξεκινά με κόντρα αυτοκινήτων μεταξύ αντρών και γυναικών. Τα αυτοκίνητα στριμώχνονται σε μια στενή γέφυρα και οι γυναίκες πέφτουν στο ποτάμι. Η Μέρι σώζεται από θαύμα αλλά δεν θυμάται πως βρέθηκε εκεί. Πετάει μαύρη πέτρα πίσω και μια νέα αρχή την περιμένει σε μια μικρή επαρχιακή πόλη όπου θα εργαστεί ως σολίστ εκκλησιαστικού οργάνου. Γνωρίζει την σπιτονοικοκυρά της, τον παπά/εργοδότη και τον μπεκρή γείτονα που την γλυκοκοιτάζει αλλά αυτή μένει μόνιμα απόμακρη στον κόσμο της. Ταυτόχρονα κατατρέχεται από μια απειλητική μορφή ενός κοστουμαρισμένου νεκροζώντανου ανδρός που εμφανίζεται απ'το πουθενά και κάποιες στιγμές νιώθει αόρατη ανάμεσα σε κόσμο. Οι ψευδαισθήσεις(?) θα γίνονται εντονότερες και ψάχνοντας διέξοδο θα βρεθεί στο εγκαταλειμμένο λουνα παρκ όπου θα έρθει αντιμέτωπη με την αλήθεια.
 Είναι η πρώτη και η τελευταία μεγάλου μήκους ταινία (74μιν) κάποιου Herk Harvey (εμφανίζεται στο ρόλο του εφιάλτη) με πρωταγωνίστρια την επίσης εξαφανισμένη Candace Hilligoss. Αν και γυρισμένη με χαμηλό προυπολογισμό και ερασιτέχνες ηθοποιούς αποτελεί κινηματογραφικό επίτευγμα και υπόδειγμα ταινίας τρόμου. Η εφιαλτική ατμόσφαιρα απροσδιόριστης ανησυχίας, το (πολυαντιγραμμένο) ευρηματικό σενάριο, η πομπώδη μουσική εκλησσιαστικού οργάνου και η ασπρόμαυρη απόκοσμη φωτογραφία έγραψαν ιστορία επηρεάζοντας μεταξύ άλλων τους Lynch, Polanski, Shyamalan, Romero. Ταλαντεύεται μεταξύ φανταστικού και πραγματικού, κορυφώνεται στο τελευταίο τέταρτο με το καρναβάλι των ψυχών και αποκαλύπτεται στο ανοιχτό ανατρεπτικό φινάλε. Αλλόκοτο, πρωτότυπο, άρτιο, αυθεντικό, υποβλητικό, μακάβριο, με επιρροές από Ingmar Bergman και Jean Cocteau, χωρίς προηγούμενο και μπροστά από την εποχή του  b movie
1.ελλ τιτλος - Το Σημάδι της Αμαρτίας

2.άλλος ένας αόρατος εδώ και ένα στοιχειωμένο σπίτι εδώ
3. ολόκληρη η ταινία με ελλ. υπότιτλους εδώ

4.

Animal Factory (2000)

 O 21χρονος Ρον, καταδικάζεται σε φυλάκιση για κατοχή και εμπόριο μαριχουάνας. Σαν ψάρι γίνεται αμέσως περιζήτητος απ'τους άλλους συγκρατούμενους και μοιράζεται το κελί του με μια τραβεστι. Αναπτύσσει φιλία με τον Ερλ, ένα παλιό κατάδικο που είναι 18 χρόνια μέσα και κάνει κουμάντο με τη συμμορία του. Η έφεση του Ρον θα αποτύχει παρά τα κόλπα του Ερλ και τότε η απόδραση θα είναι η μόνη επιλογή.
Τίμιο, off-beat, indie, prison drama. Mεταφορά της ομότιτλης νουβέλας του φυλακόβιου Eddie Bunker (Runaway Train.1985) από τον Steve Buscemi. Περιγράφει με ήπιους τόνους την καθημερινότητα της φυλακής (βία, βιασμός, φυλετικές συγκρούσεις, συμμορίες,  απεργία, ναρκωτικά, εξέγερση, σεβασμός, καρφιά, απομόνωση, απόδραση) χωρίς να μελοδραματοποιεί τα κλισε και επικεντρώνεται στην παράδοξη σχέση νέου-παλιού, την τέχνη της επιβίωσης σ'ένα τόσο εχθρικό περιβάλλον, τις σχέσεις εξουσίας που αναπτύσσονται και τον αντισωφρονιστικό ρόλο της φυλακής. Πλούσιο καστ- ο Ρον είναι ο Edward Furlong (o John Connor του Τerminator2.1991 και ο μικρός αδερφός του American History X.1998) και ο Ερλ είναι ο Willem Dafoe (American Psycho.2000), ο Danny Trejo στον φυσικό του ρόλο, συγγραφέας και σκηνοθέτης σε μικρούς ρόλους, απίστευτος ως τραβεστι ο Mickey Rourke (Barfly.1987). Μουσική από John Lurie (Stranger Than Paradise.1984) και μια μικρή αποτυχημένη συναυλία από τους Antony and the Johnsons

The Taking of Pelham One Two Three (1974)

4 βαριά οπλισμένοι άντρες καταλαμβάνουν ένα υπόγειο τρένο του μετρο της Νέας Υόρκης, κρατούν ομήρους τους επιβάτες και ζητούν μεγάλο χρηματικό ποσό για να τους αφήσουν ελεύθερους. Αν δεν ικανοποιηθεί το αίτημα τους θα εκτελούν έναν όμηρο κάθε 1 λεπτό. Οι αρχές προσπαθούν να φέρουν εις πέρας τις διαπραγματεύσεις και να μαντέψουν την έξοδο διαφυγής των απαγωγέων.
 Κλασσικούρα 70ς heist/thriller/action.  Βασισμένο στη υπερεπιτυχημένη ομότιτλη νουβέλα του Morton Feelgood. Από αυτά που θα έπρεπε να απαγορεύεται να γίνουν remake.

 Ξεκινά μ'ένα απο τα διασημότερα  thriller score (David Share) και την κατάληψη του συρμού που θα φτάσει στο Pelham στις 1.23. 4 ομοιόμορφα μεταμφιεσμένοι με κωδικά ονόματα (Mr. Blue, Mr. Green, Mr. Grey και Mr. Brown-βλ.Reservoir Dogs.1992) επιβίβαζονται από διαφορετικές στάσεις, απειλούν τον οδηγό και παίρνουν τον έλενχο του τρένου. Αποκόπτονται απ'τα υπόλοιπα βαγόνια και μένουν στο πρώτο κρατώντας ομήρους τους 18 επιβάτες. Ακολουθούν κατα γράμμα το σχέδιο τους, είναι αποφασισμένοι για όλα, δεν κάνουν παραχωρήσεις και διαπραγματεύονται με τον αστυνόμο των συγκοινωνιών που προσπαθεί να κερδίσει χρόνο. Ταμείο, γραφειοκρατεία, υπάλληλοι και δήμαρχος αναγκάζονται να συντονιστούν και να κινητοποιηθούν άμεσα ενώ όλη η μπατσαρία έχει μαζευτεί στις εξόδους του μετρό. Μια απίθανη περίπτωση που το σύστημα ασφάλειας του μεγαλύτερου μετρο του κόσμου δεν έχει προβλέψει και αρχικά μοιάζει με αστείο μιας και η μοναδική έξοδος μοιάζει να είναι το να πετάξουν με το βαγόνι μέχρι την κούβα. 

Γυρισμένη εξ ολοκλήρου σε αυθεντικούς χώρους του μετρό της Νέας Υόρκης. Συλλαμβάνει την ατμόσφαιρα και τον κυνισμό της εποχής εγκλωβίζοντας μια μικρογραφία της κοινωνίας στο έλεος 4 αδίστακτων και των αντανακλαστικών των αρχών. Oι χαρακτήρες αποκαλύπτονται σταδιακά ενώ η ασταμάτητη ένταση μεταφέρεται από το υπόγειο στο κέντρο ελένχου χωρίς υποπλοκές, ρομάτζα, εκρήξεις και ηρωισμούς. Ρεαλιστική δράση, σασπένς από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, δόσεις χιούμορ και σουπερ ερμηνείες απο Walter Matthau, Robert Shaw, Martin Balsam.  Ακολούθησαν 2 αποτυχημένα remake

1.ελλ.τίτλος - Ωρα 1:23, Πανικός στο Μετρό της Νέας Υόρκης.

2.

The Salvation (2014)

 Δανός μετανάστης στην Αμερική εκδικείται τους δολοφόνους της οικογένειας του και έρχεται αντιμέτωπος με την συμμορία ενός σαδιστή τοπικού άρχοντα που καταδυναστεύει μια ειρηνική μικρή πόλη.
Ένα από τα καλύτερα δείγματα της σύγχρoνης μικρής αναβίωσης του western ήρθε παραδόξως από τη δανία. Ο Kristian Levring (προερχόμενος απο το Δόγμα 95) ανακυκλώνει τους κώδικες και τα χαρακτηριστικά του είδους και παροκολουθεί την Άγρια Δύση απο ευρωπαική σκοπιά.
Στο κέντρο της ιστορίας βρίσκεται ο πρώην στρατιώτης Jon. Έφυγε με τον αδερφό του μετά την ήττα της δανίας απο τη γερμανία στον Δεύτερο Πόλεμο του Σλέσβιχ και έχει κάνει μια καλή αρχή ως κυνηγός/έμπορος γούνας. Μετά από 7 χρόνια υποδέχεται τη γυναίκα και τον γιο τους στο στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο και το αμερικάνικο όνειρο το οποίο θα τελειώσει πριν καν ξεκινήσει όταν συναντήσουν 2 πρόσφατα αποφυλακισμένα καθίκια. Απαγωγή, βιασμός, φόνος και εκδίκηση απο τον Jon. Ο ένας απο αυτούς τυγχάνει να είναι ο αδερφός ενός στρατηγού που με την συμμορία του διοικεί την πόλη. Κάποτε ήταν καλός άνθρωπος αλλά σκοτώνοντας τόσους ινδιάνους έχει σαλέψει και για αντίποινα εκτελεί κατοίκους, διπλασιάζει τον φόρο και ζητά να να του παραδοθεί ζωντανός ο δολοφόνος. Φοβισμένοι κάτοικοι φεύγουν άρον άρον και πουλούν όσο όσο την γη τους στον δήμαρχο/νεκροθάφτη που την παραδίδει στον στρατηγό και αυτός την πουλά στην Εταιρία που αργότερα θα εκμεταλλευτεί το λάδι που κολάει (=πετρέλαιο) όταν αυτό θα αξίζει πολλά. Σ'αυτό το ντόμινο εκδίκησης, διαφθοράς, διαπλοκής και προδοσίας ο Jon θα βρεθεί μόνος εναντίον όλων και θα επιστρέψει αναζήτωντας λύτρωση στο μακελειό του φινάλε. Στην υπόθεση μπλέκεται ο δουλικός παπάς/σερίφης, η μοιραία μουγκή χήρα του καθικιού, ο μάχιμος εγγονός μια γριας που θυσιάστηκε και ο Eric Cantona- το πρωτοπαλίκαρο του στρατηγού από την Κορσική/η άλλη όψη της μετανάστευσης.
Παλιοσχολίτικο κλασσικοειδές western εκδίκησης. Δράμα, ντυμένο καουμπόικα, για ένα άντρα που τα έχει όλα και ξαφνικά τα χάνει όλα ή επιβίωση σ'ένα περιβάλλον όπου η ζωή δεν αξίζει τίποτα μπροστά στο κέρδος του ισχυρού ή μικρές καθημερινές σφαγές που εξελίσσονται στο διάβα του καπιταλισμού ή δανέζικος φόρος τιμής. Υπέροχο οπτικά χάρις τον Τέλειο φωτισμό, δυνατές ερμηνείες κυρίως από Mads Mikkelsen (Pusher Trilogy.1996-2005) και Eva Green, σωστό soundtrack, άφθονο πιστολίδι, μεγάλο body count, αναφορές στα κλασσικά του είδους, ωμή βία, διάχυτος μηδενισμός. Σαν μακρινό spaghetti preguel του There Will Be Blood (2007)
1.άλλος ένας πρώην στρατιώτης εκδικητής εδώ  

2.

Basquiat (1996)

1979. Νέα Υόρκη. Ο 19χρονος Αιτηνοαμερικάνος Ζαν Μισέλ Μπασκιά ζει σε χαρτόκουτα και είναι καλλιτέχνης του δρόμου. Θα βρεθεί στο επίκεντρο του καλλιτεχνικού κόσμου όταν τον ανακαλύψει ο Άντι Γουόρχολ και θα θεωρηθεί ο πρώτος σημαντικός μαύρος για την μοντέρνα τέχνη. Πέθαινε από υπερβολική δόση ηρωίνης σε ηλικία 27 ετών.
  Η πρώτη βιογραφική ταινία που έγινε από ζωγράφο για ζωγράφο. Βίος και πολιτεία του Jean-Michel Basquiat απ'τον φίλο του Julian Schnabel (Before Night Falls.2000)
  Ο Μπασκιά (Jeffrey Wright) μένει στο πάρκο και τριγυρνά στους δρόμους γράφοντας με σπρέυ αινιγματικές ατάκες στους τοίχους υπογράφοντας ως SAMO. Ο πατέρας είναι κάπου και η μάνα στο ψυχιατρείο. Παίζει σε μια no wave μπάντα (Gray), έχει σχέση με μια λευκή σερβιτόρα, βρίσκεται σε μόνιμη μαστούρα και κάνει φάρσες σε τηλ. κέντρα ψυχολογικής υποστήριξης, ζωγραφίζει όπου βρει και ονειρεύεται κύματα και surfers στον ουρανό του Μανχάταν. Δουλεύει καμιά φορά σαν βοηθός ηλεκτρολόγου και ανυπομονεί για αναγνώριση μέχρι που τον ανακαλύπτει τυχαία σε ένα πάρτυ ένας κριτικός τέχνης και του κανονίζει την πρώτη του έκθεση. Η επιτυχία του τραβά το ενδιαφέρον του Άντι Γουόρχολ (David Bowie), γίνονται φίλοι και μπαίνει στον καλλιτεχνικό του κύκλο. Ακολουθεί τεράστια αναγνωρισιμότητα, σεβασμός, πολλά λεφτά, συνεντεύξεις, περισσότερα ναρκωτικά και αλαζωνία. Ο Τύπος απ'την μια τον εκθιάζει ως μεταμοντέρνο νεοεξπρεονιστή ή ως γκραφιτά παιδί-θαύμα που ζωγραφίζει με τον τρόπο που κάποιος από την Αιτή μιλά γαλλικά και απ'την άλλη τον επικρύνει για τα ναρκωτικά, οτι χρησιμοποιεί το οτι είναι μαύρος, οτι είναι η μασκοτ του Γουόρχολ, οτι είναι ο Έντι Μέρφι της τέχνης. Στο πικ της δόξας του η εξάρτηση του από την ηρωίνη έχει επιδινωθεί και νιώθει κουρασμένος απο κριτικούς, αντζέντηδες, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες, συλλέκτες, έμπορους, σκάνδαλα και ρατσιστές και επιθυμεί να αποσυρθεί στο Μαουί και να γίνει μουσικός. Αλλά...
 Άνοδος και πτώση ενός νεαρού ταλαντούχου άστεγου μαύρου που κατάφερε μ'ένα σπρέυ να μπει στα σαλόνια του καλλιτεχνικού κόσμου και να ξεβραστεί οικιοθελώς πληρώνοντας με τη ζωή του το τίμημα της επιτυχίας. Δεν είναι απόλυτα βιογραφία, μπερδεύει βιογραφικά στοιχεία με μυθοπλασία για να γίνει πικρόχολο σχόλιο πάνω στο φανταχτερό κόσμο της τέχνης, τον ρατσισμό και τη δόξα. Τεράστιο καστ - Benicio Del Toro, Claire Forlani, Dennis Hopper (Out Of The Blue.1980, The Osterman Weekend.1983, The American Friend.1977), Gary Oldman (alter ego του σκηνοθέτη), Christopher Walken (King of New York.1990), Willem Dafoe, Courtney Love, Vincent Gallo. Θα μπορούσε και καλύτερα παραδέχτηκε ο σκηνοθέτης. "Βελούδινα, ασφαλή νομίζει".
1. υπάρχει και το και το ντοκιμαντερ Jean-Michel Basquiat: The Radiant Child (2010) και το Downtown 81-New York  Beat.1981 όπου πρωταγωνιστεί ο ίδιος ο Jean-Michel Basquiat (εκεί εμφανίζεται ολόκληρη η underground σκηνή της ΝΥ- αναμεσά τους και ο Ted Bafaloukos (Rockers.1978)
2. o Μπασκιά έκανε και την παραγωγή του θρυλικού rap single Beat Bop.1983 του Rammellzee που εμφανίζεται στο τέλος του Stranger Than Paradise.1984

3. ελλ. τίτλος - Μπασκιά- Ανατολικά του Παραδείσου

4. ένας άλλος Picasso εδώ

5.

Surf Nazis Must Die (1987)

 Κάπου στο κοντινό μέλλον, ένας μεγάλος σεισμός κατεστρέφει την ακτογραμμή της καλιφόρνια. Ο Adolph, διοικητής μιας συμμορίας από βλάκες νεοναζί και κύρηκας του άριου surfing, εκμεταλλεύεται το χάος που επικρατεί για να γίνει ο φίρερ της νέας παραλίας. Καλεί σε συνάντηση όλες τις υπόλοιπες συμμορίες (Samurai Surfers, Designer Waves, Pipeliners, Skate Rats) στο bunker και τους προτείνει να συνεργαστούν, κάτω από τη σβάστικα, για τον έλενχο της Power Beach. Αρνούνται και ο πόλεμος ξεκινά. Ένα από τα αθώα θύματα των Surf Nazis είναι ο αφροαμερικανός εργάτης Ελρόι που προσπάθησε να αποτρέψει μια ληστεία γριούλας. Η απαρηγόρητη θεούσα μάνα του ζητά εκδίκηση. Παρατά τον οίκο ευγερείας και πάνoπλη καβάλα σε μια μηχανή καταδιώκει τους νεοναζι, που έχουν πλέον κυριαρχήσει μετά από επικές μάχες στην αμμουδιά.  

So Bad,  It's Good Ζ-movie της ανεξάρτητης θρυλικής Troma. Ένοχη Απόλαυση. Μεταφέρει αυτοσχεδιαστικά, αφηρημένα και φαρσοειδώς το Warriors.1981 από τους σκοτεινούς δρόμους σε μια τεράστια παραλία/μεταποκαλυπτκό τοπίο, προσθέτωντας χαβαλέ, μητρική εκδικητική μανία και footage απο επαγγελματικό surfing.  Παραδόξως το synth electro soundtrack είναι τέλειο σε βαθμό που κάποιες στιγμές ξεχνάς οτι βλέπεις 80s trash. Aρκετά κατώτερο από τα κλασσικά της εταιρίας (The Toxic Avenger.1984, Class of Nuke 'Em High.1986, Redneck Zombies.1989, Tromeo & Juliet.1996) αλλά κέρδισε λόγω Τίτλου. Taste some of  Mama’s home cooking, Adolf!

1. εδω ολόκληρο το έπος, 1 απ'τις 100 ταινίες που ανέβασε η τίμια Troma Entertainment στο youtube για τα 40 της χρόνια

2.

 3. bonus track από ομότιτλη ολλανδική HC Punk μπάντα