The Company Men (2010)

Τεράστια κατασκευαστική εταιρία απολύει άλλους 5000 εργάτες. Ανάμεσα τους και τρια υψηλά ιστάμενα στελέχη σε διαφορετικές βαθμίδες ιεραρχίας που ξαφνικά βρίσκονται αντιμέτωποι με τις δυσκολίες της ανεργίας στην καθημερινότητά τους, στην οικογένειά και στην σχέση τους με τον περίγυρό τους.

Η επίσημη θέση του Hollywood για την οικονομική κρίση σε μορφή δράματος. Μαθήματα ψυχραιμίας, ψυχολογίας, ηθικής, αντιμετώπισης της κρίσης για μικροαστούς. Καθησυχαστικό χτύπημα στη πλάτη -μην κλαίς,το αμερικάνικο όνειρο ζει και βασιλεύει. Συμπόνια και συγκίνηση για τα αδικοχαμένα golden boys. Ο Μπόμπι (Μπεν Άφλεκ) δεν ξαναπουλήσει μούρη με την Porsche και δεν θα ξαναπάει στο Golf Club και στο παιδί θα μήνει ψυχικό τραύμα που πούλησε το X-Box. Η κερατού γυναίκα του προϊστάμενου Τζιν (Tommy Lee Jones) δεν θα ξαναπάει για ψώνια με το εταιρικό τζετ,τον Τζιν θα τον πουλήσει ο κολλητός αφεντικό του και θα τον απολύσει η ίδια η ερωμένη του (Maria Bello)."Επιχείρηση είμαστε,όχι φιλανθρωπική οργάνωση", τι δεν καταλαίνεις? Ο Φιλ (Chris Cooper) θα το ρίξει στο αλκοόλ και τελικά θα αυτοκτονήσει (για να ισιώσει κάπως το ακραίο happy end) ώστε να μην ντροπιάζει τη γυναίκα του σαν άνεργος 60αρης. Παλεύει ο σαπουνοπεράς John Wells να δημιουργήσει ταύτιση με τα στελέχη και τα προβλήματα πολυτελείας τους. Μεγάλα γέλια όταν ο Άφλεκ επαναλαμβάνει "Θα νικήσω!Γιατί?Επειδή έχω πίστη,θάρρος και ενθουσιασμό" (λούπα ατάκα απ'το μάθημα Τίγρης του γραφείου ευρέσεως εργασίας).Ούτε ο snob οικοδόμος γίνεται συμπαθής γιατί τον υποδίεται ο Kevin Costner. Τhe κόπανοι μεν. Χάνουν τη δουλειά τους,τα διακριτικά της επιτυχίας,την κοινωνική τους θέση,η προέκταση του έγω τους ευνουχίζεται και πέφτουν ανώμαλα στο επίπεδο των θνητών. Αν ζητούσαν πίσω τις ζωές τους (όπως λέει ο υπότιτλος στην αφίσα),αν ανατίναζαν τον ουρανοξύστη ως εκδίκηση προς το σύστημα που τους πρόδωσε,αν τους έπιανε ομαδική κρίση αυτοκτονιών,αν σκότωναν τα αφεντικά τους,αν έσκαγαν zombies,τοτε ναι,αλλά δε...Κατήχηση,τόνωση του ηθικού,εγχειρίδιο αισιοδοξίας για απογοητευμένους γιαππιδες. Το Tower Heist-Πως να κλέψετε εναν ουρανοξύστη (2011)-είναι πιο αξιοπρεπές.

Happiness (1998)

Διάφορες ιστορίες πάνω στο κυνήγι της ευτυχίας διασταυρώνονται στο χάος της πόλης. Στο επίκεντρο βρίσκονται 3 αδερφές, τα ερωτικά και οικογενειακά τους προβλήματα. Η μεγαλύτερη σκάει απο ευτυχία. Τα έχει όλα- πετυχημένο γάμο με ψυχολόγο και 3 παιδιά. Ο άντρας της είναι ομοφυλόφιλος παιδόφιλος (Dylan Baker), κάνει σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στον 11χρονο γιο του και έχει βάλει στο μάτι ένα φίλο του. Αυνανίζεται διαβάζοντας αγορίστικα περιοδικά και ονειρεύεται οτι σκοτώνει με μια καραμπίνα κόσμο στο πάρκο. Ο γιος έχει προβλήματα στο σχολείο, όλοι τον κοροιδεύουν γιατι δεν μπορεί να χύσει. Η μεσαία αδερφή (Lara Flynn Boyle) είναι πετυχημένη συγγραφέας, γκλαμουράτη με λεφτά και δόξα. Έχει όποιον άντρα θέλει αλλά έχει κουραστεί να την θαυμάζουν όλοι. Είναι το απωθημένο του γείτονα, ενός 30αρη βαρετού χοντρού (Philip Seymour Hoffman), σεξουαλικά στερημένου computer gig που αυνανίζεται παίρνωντας τηλέφωνο άγνωστες γυναίκες. Πολιορκείται απο μια υπέρβαρη γειτόνισσα που μισεί το σεξ. Η μικρότερη δουλεύει ως τηλεφωνήτρια και δασκάλα αγγλικών σε μετανάστατες. Συναισθηματική, εύθραυστη, απεργοσπάστρια, δεν τα πάει καλά με τους άντρες. Ένα αποτυχημένο ραντεβού κατέληξε σε αυτοκτονία και ο ρώσος κλεπτομανής ταξιτζής μαθητής της είναι παντρεμένος τελικά. Οι γονείς τους χωρίζουν μετά από 40 χρόνια γάμου γιατί ο γέρος (Ben Gazzara) βαρέθηκε τη ζωή και θέλει να μείνει μόνος.

Το μόνιμο θέμα του Todd Solondz. Οι μικροαστοί της διπλανής πόρτας. Για πάντα μόνοι, εγκλωβισμένοι στο προφιλ τους, ανίκανοι να δουν πέρα απο τη μύτη τους, τριγυρνούν σα χαμένοι στην έρημο του πραγματικού ελπίζοντας να τρακάρουν με αυτό που φαντάζονται ως ευτυχία. Συναισθηματικά ανάπηροι ζητούν να αγαπηθούν, βρίσκουν καταφύγιο στα διεστραμμένα μυστικά τους και στον μυστικό τους κήπο εκτονώνουν την φρικτή ασημαντότητα τους. Τίποτα δεν μπορεί να τους σοκάρει πια, ούτε ο θάνατος ενός συνάδελφου που δεν είδε ποτέ κανείς, ούτε το πέος του θυρωρού στα σκουπίδια. Τα παιδιά βρίσκονται στο έλεος τους... Tο έμψυχο φόντο της πόλης εξομολογείται τα συμπτώματα της Κανονικότητας. Eπιθυμίες και αδιέξοδα, άβολες αλήθειες πίσω από κλειστές πόρτες, όνειρα και απόγνωση στο Sex And The City Holocaust. Tο αληθινό American Beauty (1999). Κοινωνία ώρα μηδέν. Δράμα για γέλια, κωμωδία για κλάματα. Όλα είναι λάθος, μαύρα και αστεία. H κάμερα τρυπώνει στα κλουβιά τους και τους φωτογραφίζει γυμνούς να παραδίνονται στις εμμονές τους. Πολυάριθμοι χαρακτήρες που ζητούν συμπάθεια και κατανόηση από τον θεατή αλλά εισπράτουν μόνο οίκτο και χαιρέκακα γέλια. Η ειρωνία είναι παντού, σε κάθε σκηνή, σε κάθε κατάσταση, ανακατέβει στομάχια, αναγκάζει τη φούσκα να σκάσει στο τέλός αλλά δεν μπορεί να εγγυηθεί για την κάθαρση. Παγωμένη νοσηρή προκλητική κυνική κατάμαυρη ακραία σαπουνόπερα. Γενναία φαρσοτραγωδία χωρίς πολιτική ορθότητα, ιερό και όσιο. Δεν επιτράπηκε η προβολή της στο Sundance Festival. Αληθινό ανεξάρτητο αμερικάνικο σινεμά.
1.

Lilja 4-ever (2002)

Eμπορία ανθρώπων = συλλογή, μεταφορά, μετακίνηση, υπόθαλψη ανθρώπων μέσω απειλής ή χρήση βίας ή άλλων μορφών εξαναγκασμού, απαγωγής, εξαπάτησης, κατάχρηση δύναμης ή μιας ευάλωτης κατάστασης ή της πληρωμής ή λήψης χρημάτων με σκοπό τη συγκατάθεση ενός ατόμου ώστε να ασκήσει εξουσία πάνω σε έναν άλλον άνθρωπο με σκοπό την εκμετάλλευση. Η εκμετάλλευση περιλαμβάνει την εκπόρνευση του άλλου ή άλλες μορφές σεξουαλικής εκμετάλλευσης, αναγκαστική εργασία ή υπηρεσίες, δουλεία ή πράξεις όμοιες με δουλεία, υποτέλεια ή αφαίρεση οργάνων. Τα κέρδη που αποφέρει το παγκόσμιο εμπόριο ανθρώπων στα εγκληματικά δίκτυα μπορούν να συγκριθούν με τα αντίστοιχα του εμπορίου ναρκωτικών και όπλων.

Ξεκινά από το τέλος. Η Λίλια τρέχει αλαφιασμένη. Φτάνει σε μια γέφυρα αυτοκινητόδρομου και μοίαζει σαν να σκέφτεται να πηδήξει. Kατ. 3 μήνες πρίν σε κάποιο υποβαθμισμένο προάστιο της Εσθονίας. Μετα-κουμμουνιστική παρακμή και εξαθλίωση. Η Λίλιαν χαρούμενη μαζεύει τα πράγματα της για να φύγει με τη μάνα της για αμερική.Άκυρο. Η μάνα φεύγει με το γκόμενο. "Θα σου στείλω γράμμα και λεφτά και θα έρθεις και εσύ αργότερα". Πατέρας δεν υπήρξε ποτέ. Μετακομίζει σε μια τρύπα χωρίς ρεύμα και θέρμανση. Την φροντίζει υποτίθεται η καρίολα η θεία της. Άφραγκη τριγυρνά με τον μοναδικό της φίλο, έναν 11χρονο που ο μέθυσος πατέρας τον έδιωξε απο το σπίτι. Μαστουρώνουν με κόλλα στα χαλασματα κτιρίων και ονειρεύονται. Την ρετσινιά της πόρνης θα κολλήσει από μαλακία μιας συμμαθήτριας που εκπορνεύεται για μεγαλύτερο χαρτζιλίκι. Το πολυπόθητο γράμμα θα έρθει μέσω της κοινωνικής πρόνοιας... "απαρνούμε την μητρότητα, δεν αναγνωρίζω την κηδεμονία, ας αναλάβει η πρόνοια". Το αμερικάνικο όνειρο τέλειωσε. Η φωτογραφία της μάνας καίγεται. Η ρετσινιά γίνεται πραγματικότητα και εκπορνεύεται στα τοπικά μπαρ. Με τα πρώτα λεφτά αγοράζει τρόφιμα, τσιγάρα και δώρο για τον κολλητό. Για πρώτη φορά δεν τσακώνεται με την ταμία. Μετά το καθημερινό κράξιμο έρχεται και βιασμός απο τους παλικαράδες της γειτονιάς. Ερωτεύεται ένα νεαρό που της υπόσχεται δουλειά και ευημερία στη Σουηδία, στο πολιτισμό. Η σουηδία γίνεται η νέα αμερική. Συγνώμη κολλητέ. Αντίο μιζέρια. Όνειρα για μια νέα ζωή. Φεύγει πρώτη, στο αεροδρόμιο θα την υποδεχτεί έμπιστο άτομο ...Παγίδα. Στο αεροδρόμιο την περιμένει νταβαντζής. Την κλειδώνει σε σπίτι χωρίς δυνατότητα διαφυγής. Βιασμός με το καλημέρα. Απειλεί οτι αν προσπαθήσει να αποδράσει θα την σκοτώσει και αν τα καταφέρει ποτέ να φτάσει στους μπάτσους αυτοί θα την στείλουν πίσω. Ο νταβάς σέρνει την σκλάβα του απο ευηπόληπτο πορνοπελάτη σε κυριλέ κανίβαλους. Δεν έχει δικαίωμα να αρνηθεί πελάτη, σεξουαλικές προτιμήσεις, διαστροφές. Άχρηστες οι προσευχές. Αόματος ο θεός. Τώρα πια είναι μόνο προιόν, σκεύος ηδονής, φρέσκια σάρκα έτοιμη να κατασπαραχτεί σε ένα κελί ή σε μια πισίνα, από τους άντρακλες του Υπέροχου Δυτικού Ευρωπαικού Πολιτισμού... Α η Λίλιαν ειναι μόλις 16 ετών.

Πόσες τέτοιες ιστορίες υπάρχουν εκεί έξω? Εμπνευσμένος απο μια τέτοια ο Lukas Moodysson πραγματεύεται το εμπόριο σαρκός χωρίς μελοδραματισμούς, ηθικολογίες, στρογγυλέματα, φανφάρες και εντυπωσιασμούς. Αποτυπώνει το μιζέρο σύμπαν που τροφοδοτεί τον πολιτισμό μας με σύχρονους σκλάβους του σεξ, την μεταφορά τους στην Δυτική μιζέρια και την τελική εξόντωση τους. Κάτι παραπάνω απο μια ταινία για την πορνεία και το τραφικινγκ. Μιλά για τη λαχτάρα να θες να εξαφανιστείς, για την ευκολοπιστία του απελπισμένου, για την εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο, για ολοκληρωτική χρεωκοπία, για τον ατέλειωτο μεσαίωνα, για αυτούς που μπορουν να αγοράσουν τα πάντα και για αυτούς που αναγκάζονται να πουλήσουν τα πάντα. Αμίλικτος ρεαλισμός, ειλικρίνεια, ευθύτητα, δύναμη, κάμερα στο χέρι, ντοκιμαντερίστικο ύφος, σοκ. Στο πρόσωπο της Λίλιαν η αλήθεια ωμή, γυμνή, λευκή, ασφυκτική. Το μονταζ στις "σκηνές σεξ" τσακίζει κόκκαλα. Απίστευτη ερμηνεία απο την ρωσίδα πιτσιρίκα Oksana Akishina. Περιττά και υποκριτικά τα βραβεία. Ο εφιάλτης αυτοπροσώπως.

1.Λίλια για πάντα (ελλ.τίτλος)

2.τραιλερ

Great Head Explosion Scene (9)