
Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011
The State Of The Things (1982)

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011
The King of Comedy (1982)

Ο DeNiro υποδύεται τον Pupkin > 34χρονος nerd με φαντασιώσεις μεγαλείου, περήφανος συλλέκτης αυτόγραφων, τραγικός και αστείος ταυτόχρονα, συνομιλεί με χαρτινα ομοιώματα διασήμων, δίνει φανταστικές συνεντεύξεις, μοτο- "καλύτερα βασιλιάς για μια νύχτα, παρά κοροίδο μια ζωή", είναι πραγματικά ταλαντούχος ή ένα ακόμα διαταραγμένο ψώνιο?
Ο Jerry Lewis είναι ο Jerry Langford> πετυχημένος παρουσιαστής τηλεοπτικής εκπομπής,διάσημος, δύσκολη ζωή να είσαι σταρ, σκληρή δουλειά, ξέρεις από που ξεκίνησα εγώ? μπλα μπλα
Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011
Conspirators Of Pleasure (1996)

Όλοι συνδεόνται με κάποιο συνωμοτικό τρόπο που ντρέπονται ή φοβούνται και μεταξύ τους να αποκαλύψουν. Σιγά σιγα η συναρμολόγιση επιτυγχάνεται και η τελετουργία της αυτο-ερωτικής πράξης έρχεται σαν το τελευταίο πράγμα που απέμεινε στον κόσμο. Η πολυπλοκότητα, η διαδικασία και ο συμβολισμός των αντικειμένων, τους προσδίδουν μια ιερατική και καλλιτεχνική διάσταση. Η χωρίς διαλόγους και λέξεις αφήγηση εξελλίσεται παράλληλα, από το βασανιστικό pleαsure delay της προετοιμασίας ως την κορύφωση που έρχεται μόνο όταν φαντασία και πραγματικότητα ταυτίστούν ώστε να διαγράψουν τους ανυπόφορους πολιτικούς και κοινωνικούς θεσμούς. Οι Συνωμότες της Ηδονής επικοινωνούν μεταξύ τους μόνο μέσω ένοχων βλεμμάτων τάσσομενοι σε μια μοναξιά πέρα από το λογικό και παράλογο, το καλό και κακό, το ηθικό και ανήθικο.
Ο Σβανκμάγιερ της Τσεχικης σχολής του σουρρεαλισμού σ'αυτή φετιχιστική μαύρη κωμωδία προφητεύει τη προσομοίωση της απόλαυσης και την ψηφιαξή επαφή και αναφέρει σαν ειδικούς συμβούλος του τους Μαρκήσιος ντε Σαντ, Λέοπολντ φον Ζάχερ Μάζοχ, Λουί Μπουνιουέλ, Μαξ Ερνστ, Σίγκμουντ Φρόιντ και Μπόχουσλαβ Μπρουκ. Η φαντασία, προς κάθε κατεύθυνση και χωρίς προκαταλήψεις είναι διάχυτη σε όλα τα έργα του, καταφέρνει να υλοποιείται με ένα συνδυασμό γλυπτικής, stop motion animation και κουκλοθέατρο. Με 25 τουλάχιστον ταινιών μικρού μήκους (υπάρχουν πολλές στο youtube) και 6 μεγάλου, μια σχολή μόνος του, με Τιμ Μπάρτον και Τέρι Γκίλιαμ προσκυνητές, 50 χρόνια μοιράζει ντόπες ακολουθώντας μια προσωπική πορεία μακριά από τις συμβάσεις και τις απαίτησεις της αγοράς
Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011
Ηell'S Ground/Zibahkhana(2007) 1st PAKISTAN GORE FILM

Ο Omar Khan στο γενναίο του ντεμπούτο για αυτόν αλλά και την χώρα του, φροντίζει εξ αρχής να μας δείξει την αγάπη και το σεβασμό του (τα zombie ΔΕΝ τρέχουν) για το κλασσικό horror με αφίσες και αναφορές. Αναμοχλεύει και παραλλάσει κλασσικές στιγμές του σινεμά τρόμου ακριβώς όπως λέει και στην αφίσα>Texas Chainsaw Massacre meets Dawn Of The Dead (τα zombie ΔΕΝ τρέχουν). Εδώ τα αδηφάγα zombie προέκυψαν από το επικύνδυνα μολυσμένο νερό που δημιουργεί προβλήματα σε όλη τη χώρα και ο σχιζοφρενής σαδιστής μιας οικογένειας θρησκόληπτων μουσουλμάνων, συλλέκτης μελών ανθρώπινων σωμάτων, ο "leatherface" φορά μπούρκα και ανεμίζει μια σιδεράνια μπάλα με καρφιά (το πακιστάν που αρνείται να εκμοντερνιστεί).
Δεν μιλάμε για κανένα αριστούργημα αλλά εδώ είναι η απόδειξη οτι το σινεμά τρόμου ,αν και τελευταία έχει στερέψει από ιδέες, δεν θα χάσει ποτέ την γοητεία του μιας και ειναι το μοναδικό είδος που λειτουργεί ακριβώς πάνω στους βιολογικούς ρυθμούς του θεατή αγνοώντας εθνότητες, σύνορα και γλώσσες, παίζει με τους κοινούς πρωταρχικούς φόβους που φωλιάζουν στο ασυνείδητο μας και δίνει μια συγκινησιακή διέξοδο για τα πολλά απωθημένα που πρέπει να κατασταλούν στην κατεστημένη μας κοινωνία ... όπως λέει και ο Wes Craven
0.τσίμπησε και μερικά βραβεία σε κάποια φεστιβάλ
1.εδώ το μοναδικό torrent με αγγλικά subs που παίζει ακόμα
2.2011 φορές καλύτερο και πιο true απο την παπαριά Το Κακό

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011
Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011
Tokyo Drifter (1966)
Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011
Elling (2001)

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011
Outrage (2010)

Ότι περιμένεις από μια ταινία για τη γιακουζα, δηλαδή βία, όπλα, χλιδή, κουστούμια, λιμουζίνες, όρκοι πίστης, γυναίκες γλάστρες, κομμένα δάχτυλα , μπατσοδιασυνδέσεις, πιστολίδι, δουλική ευγένια, αλλεπάλληλες προδοσιές ,ωμή βία και πισώπλατα μαχαιρώματα σε ένα κόσμο με δικούς του κανόνες και αξίες ,σε ένα αόρατο πόλεμο δίχως τέλος ... Όχι όμως οτι περιμένεις από Kιτάνο . Eδώ κράτησε μόνο το στυλ, τον κυνισμό, και τη βία. Αν και διατηρεί την γνωστή παγωμένη ατμόσφαιρα και την αποστασιωμένη σκηνοθεσία, απουσιάζει εντυπωσιακά ο λυρισμός , η τραγικότητα , και οτι αγαπήσαμε στην φιλμογραφία του . Δαιδαλώδες το σενάριο (οικογενειες, θυγατρικές, αρχηγοι ,υπαρχηγοί, αδέρφια, προδότες, ανατροπή στην ανατροπή...) , επιφανειακή επίσης η διαμάχη μεταξύ παλαιάς και νέας σχολής , στεγνοί και αδιάφοροι οι β ρόλοι.
(Μετά από κάποιες προσωπικές δουλιές που δεν εκτυμήθηκαν από τη δύση) η επιστροφή στο είδος που τον ανέδειξε και καθιέρωσε θα μπορούσε να είναι μια ανανέωση στην οπτική και την αφήγηση, δεδομένω το ταλέντο και τις ικανότητες,αλλά μένει μια στείρα yakuza ταινία
1.κλείσε τα μάτια στη σκήνη στο οδοντιατρείο