
Η πρώτη πετυχημένη ταινία του Verhoeven (προ-hollywood) και αυτή που έκανε γνωστό τον Rutger Hauer. Μεταφορά του διασημότερου ολλανδικού best seller , της ημιαυτογραφικής νουβέλας με τον ίδιο τίτλο του Jan Wolkers -ζωγράφος, γλύπτης, συγγραφέας, σύμβολο της σεξουαλικής επανάστασης των δεκαετιών 60-70.
Η ταινία ξεκινά με τον Έρικ (Rutger Hauer) να χτυπά στο κεφάλι κάποιον μέχρι θανάτου και μετά πυροβολεί μια γυναίκα στο κεφάλι. Είναι όνειρο. Ξυπνά, κολλά μια φωτογραφία γυναίκας στον τοίχο και αυνανίζεται. Βγαίνει στους δρόμους ψάχνοντας διαθεσιμες γυναίκες για σεξ και ύστερα σημειώνει τις επιτυχίες του στο σεξ-ημερολόγιο του... Αυτά στα πρώτα 5 λεπτά της ταινίας... Παρόλαυτα ειναι στοιχειωμένος απ'τον χωρισμό του με την Όλγα. Σε φλασμπακ παρακολουθούμε το ιστορικό της σχέσης τους και την σύγκρουση με την οικογένεια της Όλγας που πιστεύει πως ο Έρικ είναι αρκετά μποέμ για την κόρη τους. Ο χωρισμός θα έρθει με ένα υπέροχο ξέρασμα του Έρικ πάνω στο μικροαστικό οικογενειακό τους γλέντι και μπαίνει το δράμα όπου θα αποδειχθεί οτι ο Έρικ ήταν εξαρχής ο μόνος με αξιοπρέπεια.
Ο Verhoeven αποτυπώνει με τραχύ ρεαλισμό την σεξουαλική επανάσταση της εποχής, σατιρίζει τα ήθη των μικροαστών, τον συντηρητισμό και την πολιτικο-κοινωνική κατάσταση ενώ ταυτόχρονα μιλά για την αληθινή αγάπη και τον θάνατο. Πολύ γυμνό, πολύ σεξ, προβακατόρικο, ελευθεριακό, αστείο και σκληρό, βίαιο, καυβλωμένο, θρασύ, άξεστα ρομαντικό με λίγο σκατά και αίμα, ασυνήθιστο, απίστευτο και όμως αληθινό hardcore love story. Παρά την υπέρτατη σοκαριστική της διάθεση η ταινία γνώρισε τεράστια επιτυχία και ψηφίστηκε το 1999 ως η καλύτερη ολλανδική ταινία του 20ου αιώνα, ο Hauer ως ο καλύτερος ολλανδός ηθοποιός και πρωτάθηκε για οσκαρ ξενόγλωσης ταινίας. Θα μπορούσε να λέγεται "το τελευταίο ταγκο στο Άμστερνταμ"
Ο Verhoeven αποτυπώνει με τραχύ ρεαλισμό την σεξουαλική επανάσταση της εποχής, σατιρίζει τα ήθη των μικροαστών, τον συντηρητισμό και την πολιτικο-κοινωνική κατάσταση ενώ ταυτόχρονα μιλά για την αληθινή αγάπη και τον θάνατο. Πολύ γυμνό, πολύ σεξ, προβακατόρικο, ελευθεριακό, αστείο και σκληρό, βίαιο, καυβλωμένο, θρασύ, άξεστα ρομαντικό με λίγο σκατά και αίμα, ασυνήθιστο, απίστευτο και όμως αληθινό hardcore love story. Παρά την υπέρτατη σοκαριστική της διάθεση η ταινία γνώρισε τεράστια επιτυχία και ψηφίστηκε το 1999 ως η καλύτερη ολλανδική ταινία του 20ου αιώνα, ο Hauer ως ο καλύτερος ολλανδός ηθοποιός και πρωτάθηκε για οσκαρ ξενόγλωσης ταινίας. Θα μπορούσε να λέγεται "το τελευταίο ταγκο στο Άμστερνταμ"
1.εργασία για υποτιτλιστες