H Μέρι είναι η μοναδική επιζών αυτοκινητιστικού ατυχήματος. Μετακομίζει σε μια μικρή επαρχιακή πόλη για να εργαστεί όμως η μορφή ενός νεκροζώντανου ανδρός και ένα εγκαταλειμμένο λουνα παρκ την στοιχειώνουν.
Ένας μικρός σταθμός στην ιστορία του κινηματογράφου. Μια απόδειξη οτι ο κινηματογραφος δεν είναι έργο των Δισεκατομμυρίων, δεν είναι έργο Αστέρων, δεν είναι το Θέαμα των πολυεθνικών (3/18 απ'το Μανιφέστο του Σταύρου Τορνέ). Δεν γνώρισε επιτυχία στην εποχή της αλλά η αξία της αναγνωρίστηκε στο πέρασμα του χρόνου και δικαιώθηκε ως cult classic.
Ξεκινά με κόντρα αυτοκινήτων μεταξύ αντρών και γυναικών. Τα αυτοκίνητα στριμώχνονται σε μια στενή γέφυρα και οι γυναίκες πέφτουν στο ποτάμι. Η Μέρι σώζεται από θαύμα αλλά δεν θυμάται πως βρέθηκε εκεί. Πετάει μαύρη πέτρα πίσω και μια νέα αρχή την περιμένει σε μια μικρή επαρχιακή πόλη όπου θα εργαστεί ως σολίστ εκκλησιαστικού οργάνου. Γνωρίζει την σπιτονοικοκυρά της, τον παπά/εργοδότη και τον μπεκρή γείτονα που την γλυκοκοιτάζει αλλά αυτή μένει μόνιμα απόμακρη στον κόσμο της. Ταυτόχρονα κατατρέχεται από μια απειλητική μορφή ενός κοστουμαρισμένου νεκροζώντανου ανδρός που εμφανίζεται απ'το πουθενά και κάποιες στιγμές νιώθει αόρατη ανάμεσα σε κόσμο. Οι ψευδαισθήσεις(?) θα γίνονται εντονότερες και ψάχνοντας διέξοδο θα βρεθεί στο εγκαταλειμμένο λουνα παρκ όπου θα έρθει αντιμέτωπη με την αλήθεια.
Είναι η πρώτη και η τελευταία μεγάλου μήκους ταινία (74μιν) κάποιου Herk Harvey (εμφανίζεται στο ρόλο του εφιάλτη) με πρωταγωνίστρια την επίσης εξαφανισμένη Candace Hilligoss. Αν και γυρισμένη με χαμηλό προυπολογισμό και ερασιτέχνες ηθοποιούς αποτελεί κινηματογραφικό επίτευγμα και υπόδειγμα ταινίας τρόμου. Η εφιαλτική ατμόσφαιρα απροσδιόριστης ανησυχίας, το (πολυαντιγραμμένο) ευρηματικό σενάριο, η πομπώδη μουσική εκλησσιαστικού οργάνου και η ασπρόμαυρη απόκοσμη φωτογραφία έγραψαν ιστορία επηρεάζοντας μεταξύ άλλων τους Lynch, Polanski, Shyamalan, Romero. Ταλαντεύεται μεταξύ φανταστικού και πραγματικού, κορυφώνεται στο τελευταίο τέταρτο με το καρναβάλι των ψυχών και αποκαλύπτεται στο ανοιχτό ανατρεπτικό φινάλε. Αλλόκοτο, πρωτότυπο, άρτιο, αυθεντικό, υποβλητικό, μακάβριο, με επιρροές από Ingmar Bergman και Jean Cocteau, χωρίς προηγούμενο και μπροστά από την εποχή του b movie
1.ελλ τιτλος - Το Σημάδι της Αμαρτίας
Ένας μικρός σταθμός στην ιστορία του κινηματογράφου. Μια απόδειξη οτι ο κινηματογραφος δεν είναι έργο των Δισεκατομμυρίων, δεν είναι έργο Αστέρων, δεν είναι το Θέαμα των πολυεθνικών (3/18 απ'το Μανιφέστο του Σταύρου Τορνέ). Δεν γνώρισε επιτυχία στην εποχή της αλλά η αξία της αναγνωρίστηκε στο πέρασμα του χρόνου και δικαιώθηκε ως cult classic.
Ξεκινά με κόντρα αυτοκινήτων μεταξύ αντρών και γυναικών. Τα αυτοκίνητα στριμώχνονται σε μια στενή γέφυρα και οι γυναίκες πέφτουν στο ποτάμι. Η Μέρι σώζεται από θαύμα αλλά δεν θυμάται πως βρέθηκε εκεί. Πετάει μαύρη πέτρα πίσω και μια νέα αρχή την περιμένει σε μια μικρή επαρχιακή πόλη όπου θα εργαστεί ως σολίστ εκκλησιαστικού οργάνου. Γνωρίζει την σπιτονοικοκυρά της, τον παπά/εργοδότη και τον μπεκρή γείτονα που την γλυκοκοιτάζει αλλά αυτή μένει μόνιμα απόμακρη στον κόσμο της. Ταυτόχρονα κατατρέχεται από μια απειλητική μορφή ενός κοστουμαρισμένου νεκροζώντανου ανδρός που εμφανίζεται απ'το πουθενά και κάποιες στιγμές νιώθει αόρατη ανάμεσα σε κόσμο. Οι ψευδαισθήσεις(?) θα γίνονται εντονότερες και ψάχνοντας διέξοδο θα βρεθεί στο εγκαταλειμμένο λουνα παρκ όπου θα έρθει αντιμέτωπη με την αλήθεια.
Είναι η πρώτη και η τελευταία μεγάλου μήκους ταινία (74μιν) κάποιου Herk Harvey (εμφανίζεται στο ρόλο του εφιάλτη) με πρωταγωνίστρια την επίσης εξαφανισμένη Candace Hilligoss. Αν και γυρισμένη με χαμηλό προυπολογισμό και ερασιτέχνες ηθοποιούς αποτελεί κινηματογραφικό επίτευγμα και υπόδειγμα ταινίας τρόμου. Η εφιαλτική ατμόσφαιρα απροσδιόριστης ανησυχίας, το (πολυαντιγραμμένο) ευρηματικό σενάριο, η πομπώδη μουσική εκλησσιαστικού οργάνου και η ασπρόμαυρη απόκοσμη φωτογραφία έγραψαν ιστορία επηρεάζοντας μεταξύ άλλων τους Lynch, Polanski, Shyamalan, Romero. Ταλαντεύεται μεταξύ φανταστικού και πραγματικού, κορυφώνεται στο τελευταίο τέταρτο με το καρναβάλι των ψυχών και αποκαλύπτεται στο ανοιχτό ανατρεπτικό φινάλε. Αλλόκοτο, πρωτότυπο, άρτιο, αυθεντικό, υποβλητικό, μακάβριο, με επιρροές από Ingmar Bergman και Jean Cocteau, χωρίς προηγούμενο και μπροστά από την εποχή του b movie
1.ελλ τιτλος - Το Σημάδι της Αμαρτίας
4.