Η
2η ταινία της τριλογίας Once Upon a Time... που ακολούθησε την θρυλική τριλογία
Man With No Name. Η περισσότερο
πολιτικοποιημένη, αποτυχημένη εμπορικά
και (αδίκως) υποτιμημενη ταινία του μεγάλου Sergio Leone. Ξεκινά με την ρήση του
Μαο Τσε Τουνγκ- Η επανάσταση δεν είναι κοινωνική δεξίωση, λογοτεχνικό σουαρέ,
πίνακας ή εργόχειρο. Δεν μπορεί να πραγματωθεί με χάρη και αβρότητα. Η
επανάσταση είναι μια πράξη βίας... Ο "ασχημος" σκοτώνει μυρμήγκια
στην άμμο (έμπνευση από The Wild Bunch.1969) και κάνει ωτοστόπ σε μια πολυτελή
άμαξα/λεωφορείο. Οι ευγενείς επιβάτες σαρκάζουν την κοινωνική του θέση
(χωρικός=ζώο) λίγο πρίν πέσουν στην παγίδα που τους έστησε με τα 6 παιδία του.
Τους ληστεύουν και τους πετούν γυμνούς στα γουρούνια. Συναντούν έναν διερχόμενο
μεθύστακα μοτοσυκλετιστή που ειδικεύεται στους δυναμίτες και την
νιτρογλυκερίνη. Με τα πολλά τον πείθουν να συνεργαστεί (αυτός θα ανοίγει τρύπες
και αυτοί θα ξαφρίζουν) ώστε να ληστέψουν την μεγάλη τράπεζα μαζί με μια ομάδα
ανταρτών. Η τράπεζα αποδεικνύεται φυλακή για 150 πολιτικούς κρατούμενους, ο
άσχημος γίνεται ήρωας και έρχεται ο στρατός για αντίποινα. Ο ένας νοιάζεται
μόνο για το χρήμα και την οικογένεια του και θεωρεί αυτά τα περί επανάστασης
"κόλπα των μορφωμένων που υπόσχονται στον κόσμο την μεγάλη αλλαγή και μετά
τρώνε πλουσιοπάροχα πάνω στα κουφάρια των φτωχών και τούμπαλιν " (στο
σημείο αυτό ο ιρλανδός πετά στη λάσπη το βιβλίο του Μπακούνιν/Πατριωτισμός) και
ο ιρλανδός πιστεύει μόνο στον δυναμίτη και έχει ήδη περάσει από μια επανάσταση
(με θολά φλασμπακ βλέπουμε στιγμές από την ΙΡΑ εποχή του). Αν και αταίριαστοι, στην πορεία γίνονται
φίλοι, και χωρίς τίποτα να χάσουν αφού τίποτα δεν έχουν, θα συστρατευθούν στην επανάσταση,
ξεχνώντας το αμερικάνικο τσουβάλι ονείρων.
H
κωμική διάθεση της αρχής μετατρέπεται σε πολιτική τραγωδιά μετά από ανελέητο body
count αμάχων/μαζικών εκτελέσεων του στρατού, αν και ο Λεόνε επέμενε οτι είναι
μια ταινία πάνω στη φιλία/ Buddy movie-
η ιστορία του Πυγμαλίων αντίστροφα- με φόντο την Μεξικανική επανάσταση. Ηθική,
πολιτική, ατομισμός και συλλογικότητα σ΄ένα περιβάλλον απληστίας, σύγχυσης,
παρακμής και έντονης κοινωνικής ανισότητας όπου οι αξίες περισσεύουν και η
ανθρώπινη ζωή δεν αξίζει τίποτα. Το αμέσως
αναγνωρίσιμο κινηματογραφικό ύφος του Λεόνε θριαμβεύει και πάλι με την
μουσική επένδυση του Ένιο Μορρικόνε σε μια πλούσια παραγωγή (για Zapata /Spaghetti
Westerns), κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον παρά την αποτρεπτική του
(πετσοκομμένη) διάρκεια- 157 min. Κλασσικά, κοντινά σε πρόσωπα κόντρα σε απέραντα τοπία,
κυνισμός, αίμα, σκόνη, απληστία, εκδίκηση, χιούμορ,
καταπληκτικό δίδυμο (Rod Steiger, James Coburn), αντιηρωισμός, αυτοθυσία,
πολλές εκρήξεις, στυλιζαρισμένη βία, θεαματική δράση μέχρι και το ανεξέλεγκτο
μακελειό του φινάλε (έμπνευση από The Wild Bunch.1969)
1. επίσης γνωστό ως A
Fistful of Dynamite, Once Upon a
Time… the Revolution, Κάτω τα Κεφάλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου