Βιογραφία του Sid Vicious, μπασίστα των Sex Pistols, και της κοπέλας του Nancy Spungen. Οι ένδοξες μέρες της μπάντας, η διάλυση και η solo συνέχεια, η εξάρτηση τους απ'την ηρωίνη και η τραγική τους κατάληξη.
Ο βρετανοεβραίος John Simon Richie έμεινε στην ιστορία ως Sid Vicious και αποτελεί ίσως την πιο αναγνωρίσιμη φιγούρα της punk μουσικής (όχι για την δεξιοτεχνία του στο μπάσο). Σύμβολο μιας εξαγριωμένης γενιάς που έχει βαρεθεί τα πάντα και δεν βλέπει μέλλον , στριμωγμένη από συντηρητισμό και ανεργία αρέσκεται στην (αυτο)καταστροφή. Στο πλευρό του ήταν πάντα η Νάνσυ.
Ξεκινά λίγο πριν το τέλος. Μπάτσοι μαζεύουν τον Sid ως βασικό ύποπτο για τον φόνο της Νάνσυ από ένα ιστορικό ξενοδοχείο της Ν.Υ. που εχει γεμίσει δημοσιοκάφρους. Γνωρίστηκαν πριν 1 χρόνο στο Λονδίνο. Η ηρωινομανής Νάνσυ που επιμενεί πως δεν είναι γκρουπι παρέσυρει τον Sid στην πρέζα και αμέσως γίνονται αχώριστοι σε μια σχέση αλληλοεξάρτησης με βάση τα ναρκωτικά. Τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας μάταια την απωθούν θεωρώντας την κακή επιρροή. Μετά την αποτυχημένη περιοδεία στην αμερική η μπάντα διαλύεται και ο Sid συνεχίζει σολο καριέρα με μάνατζερ την Νάνσυ. Αυτή τον ωθεί να προσπαθήσει περισσότερο και κανονίζει μερικές συναυλίες αλλά ο πανκ θρύλος έχει ξεπέσει και η εξάρτηση απ'την ηρωίνη μεγαλώνει παρά κάποιες αποτυχημένες προσπάθειες με μεθαδόνη. Ακολουθεί απομόνωση και η αγωνιώδη αναζήτηση της επόμενης δόσης. Μετά απο ακόμα ένα μεγάλο τσακωμό μέσα στη παραζάλη, οπου ο Sid λέει οτι θέλει να επιστρέψει στην αγγλία και να ξεκόψει απ'τη πρέζα, η Νάνσυ του ζητά να την σκοτώσει με αποτέλεσμα να την μαχαίρωσει θανάσιμα.
Η πανκ εκδοχή του Ρομέου κ Ιουλιέτας, το χρονικό ενός junkie έρωτα, ωμή καταγραφή της εξάρτησης, η ιστορία ενός αυθάδη αφελή πιτσιρικά που γνώρισε την αποθέωση και την παρακμή στη σύντομη διάρκεια της ζωής του πηγαίνοντας παραπέρα το live fast-die young. Ο Alex Cox συνεχίζει μετά το Repo Man(1984) με punk ταινια αποθανατίζοντας με ειλικρίνεια το κλίμα της εποχής και την πολυδιάστατη μουσικοπολιτικοκοινωνική έκρηξη με φόντο την ιστορία των Sex Pistols (αν και δεν είναι ιστορικά ακριβής όπως λέει ο Johnny Rotten). Σκηνές απο επεισοδιακές συναυλίες, συνεντεύξεις, το βιντεοκλιπ για την αριστουργηματική διασκευή του My Way, ασταμάτητα βρισίδια, ουρλιαχτά, καβγάδες, βανδαλισμοί, παλαβομάρες, κάφρικο χιουμορ, καταχρήσεις, πόγκο, ακρότητες, πολύ μουσική. Καλή η Chloe Webb αλλά ο τότε πρωτοεμφανιζόμενος Gary Oldman είναι τέλειος και αξέχαστος. Love Kills
Η πανκ εκδοχή του Ρομέου κ Ιουλιέτας, το χρονικό ενός junkie έρωτα, ωμή καταγραφή της εξάρτησης, η ιστορία ενός αυθάδη αφελή πιτσιρικά που γνώρισε την αποθέωση και την παρακμή στη σύντομη διάρκεια της ζωής του πηγαίνοντας παραπέρα το live fast-die young. Ο Alex Cox συνεχίζει μετά το Repo Man(1984) με punk ταινια αποθανατίζοντας με ειλικρίνεια το κλίμα της εποχής και την πολυδιάστατη μουσικοπολιτικοκοινωνική έκρηξη με φόντο την ιστορία των Sex Pistols (αν και δεν είναι ιστορικά ακριβής όπως λέει ο Johnny Rotten). Σκηνές απο επεισοδιακές συναυλίες, συνεντεύξεις, το βιντεοκλιπ για την αριστουργηματική διασκευή του My Way, ασταμάτητα βρισίδια, ουρλιαχτά, καβγάδες, βανδαλισμοί, παλαβομάρες, κάφρικο χιουμορ, καταχρήσεις, πόγκο, ακρότητες, πολύ μουσική. Καλή η Chloe Webb αλλά ο τότε πρωτοεμφανιζόμενος Gary Oldman είναι τέλειος και αξέχαστος. Love Kills
1.Στο νοσοκομείο ο Sid βλέπει το Night Of The Living Dead (1968)
2.άλλος ένας καταραμένος έρωτας εδώ και άλλος ένας εδώ
2.άλλος ένας καταραμένος έρωτας εδώ και άλλος ένας εδώ
και μια πανκισα εκεί
Ο Sid ήταν γνησιος εκφραστης της γενιας που ¨δεν ηξερε τι ήθελε αλλα ήξερε πως να το πάρει" , μιας γενιας που ηταν απόγονος της γενιας (60ς-70ς) που "ηξερε τι ήθελε και ήκερε πως να το πάρει" αλλα τα σκατωσε τελειως... O Γκάρυ Ολντμαν φοβερός σαν Σιντ, ο ηθοποίος που παίζει τον Rotten δεν πολυταιριάζει, η σκηνη με το my way μπεστ οφ, το φιναλέ τησ ταινίας μεταφυσικό (;), ο Sid Vicious ιδαλμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦ.
και η συναυλια στο πλοιο, και η επισκεψη στο σοι της νανσυ που τους κοιτουν σαν εξωγηινους, και ο χορος με τα πιτσιρικια λιγο πριν το μεταφυσικο τελος αλλα επρεπε να ειναι λιγο πιο μαλακας ο Μακλαρεν
ΑπάντησηΔιαγραφήναι ο χορος με τα πιτσιρικια! όλοι οι πανκ προτεργατες (sid, rotten, joey) ποτε δεν ειχαν ρυθμο στο χορο
Διαγραφήο χορός στο τέλος μια αλληγορία για την άρυθμη εκνευρισμένη αδιέξοδη μουσική πτυχή της εποχής που φεύγει, δίνοντας την σκυτάλη στην αφελέστατα και επιτιδευμένα ξέγνοιαστη χορευτική μουσική, με κύριους εκφραστές τον μαύρο πληθυσμό της αμερικής,ο οποίος βιώνει για πρώτη φορά το θέαμα ως ευκαιρία οικονομικοκοινωνικής εξέλιξης και εν γένει έκφρασης.
ΑπάντησηΔιαγραφήη ηρωίνη γίνεται passe
και η coca η νέα μόδα.
το punk ηταν μια ειλικρινής παρένθεση αντικατοπτρισμού της ανθρωπότητας διαμέσων κυρίως της νεολαίας στον καθρέπτη, που όντας ιδιαίτερα δύσκολο σαν διαδικασία δεν κράτησε, δεν απέδωσε παρά μονάχα την εκπλήρωση των ενοχών και αποστρέφοντας γρήγορα το κεφάλι άρχισε να φαντασιώνεται ξανά με τα μάτια κλειστά τους μεγαλοεπίβολους πόθους της.