O Gerard διάσημος αμφιλεγόμενος ομοφυλόφιλος αλκοολικός συγγραφέας, εμμονικός με τον θάνατο και τη θρησκεία, βλέπει οράματα που τον προειδοποιούν για κάποιον επικείμενο κίνδυνο. Mετά απο διάλεξη φιλοξενείται απο την αινιγματική αισθητικό Christine, συνδεέται σεξουαλικά μαζί της και ερωτεύεται τον εραστή της. Αργότερα ανακαλύπτει οτι έχει χάσει 3 συζύγους κάτω απο μυστήριες συνθήκες και υποψιάζεται οτι προορίζεται για την θέση του τέταρτου ανθρώπου.Τελευταία ταινία του Verhoeven στην Ολλανδία, κερδίζει την διεθνή αναγνώριση και φεύγει για το χολλυγουντ.Το γνώριμο προκλητικό του υφός ειναι και εδώ παρόν ,από τους τίτλους αρχής οπου μια αράχνη στήνει τον ιστό της στην σταυρωμένη μορφή του χριστού μέχρι και την τελική gore σκηνή, εμπλουτισμένο με θρησκευτικούς συμβολισμούς και βιβλικές αναφορές για να ξεγελάσει τους ολλανδούς κριτικούς που τον είχαν κατηγορήσει για φτηνό εντυπωσιασμό στις προηγούμενες ταινίες του.
"Αν πω αρκετές φορές την ιστορία, θα αρχίσω να την πιστεύω κι εγώ. Και αυτή, πιστεύω, είναι η ουσία των γραπτών μου.Ψεύδομαι την αλήθεια.Μέχρι που δεν ξέρω αν κάτι συνέβη πραγματικά, ή όχι.Τότε είναι που γίνεται συναρπαστικό. Αυτό που δημιουργεί κανείς απ'την πραγματικότητα...είναι απεριόριστα πιο ενδιαφέρον απ'την ίδια την πραγματικότητα" λέει ο Gerard (Jeroen Krabbé) στην διάλεξη.Η απόμακρη σαγηνευτική χήρα (Renée Soutendijk) δεν κάνει ξεκάθερες τις προθέσεις της, κινεί τα νήματα της υπόθεσης ενώ ταυτόχρονα μοιάζει θύμα σατανικών συμπτώσεων.Ο Verhoeven αποκρύπτει συνεχώς την αλήθεια από τον θεατή τοποθετώντας τον στο παρανοικό μυαλό του συγγραφέα που σιγά σιγά χάνει τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας καθώς οι συμπτώσεις και τα οράματα πληθαίνουν. Κάθε σκηνή της ταινίας έχει σχέση με το σεξ και το θάνατο όμως καταφέρνει να ισορροπεί μεταξύ αισθησιασμού και αγωνίας σε μια σκοτεινή ατμόσφαιρα μυστηρίου με έντονα χρώματα, χιτσκοκικές νύξεις και αρκετές σοκαριστικές και βλάσφημες σκηνές, ενώ αποτελεί ταυτόχρονα και ένα ειρωνικο σχόλιο στον καθολικισμό.
1.μοιάζει με prequel του Basic Instict (1992)
2.
"Αν πω αρκετές φορές την ιστορία, θα αρχίσω να την πιστεύω κι εγώ. Και αυτή, πιστεύω, είναι η ουσία των γραπτών μου.Ψεύδομαι την αλήθεια.Μέχρι που δεν ξέρω αν κάτι συνέβη πραγματικά, ή όχι.Τότε είναι που γίνεται συναρπαστικό. Αυτό που δημιουργεί κανείς απ'την πραγματικότητα...είναι απεριόριστα πιο ενδιαφέρον απ'την ίδια την πραγματικότητα" λέει ο Gerard (Jeroen Krabbé) στην διάλεξη.Η απόμακρη σαγηνευτική χήρα (Renée Soutendijk) δεν κάνει ξεκάθερες τις προθέσεις της, κινεί τα νήματα της υπόθεσης ενώ ταυτόχρονα μοιάζει θύμα σατανικών συμπτώσεων.Ο Verhoeven αποκρύπτει συνεχώς την αλήθεια από τον θεατή τοποθετώντας τον στο παρανοικό μυαλό του συγγραφέα που σιγά σιγά χάνει τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας καθώς οι συμπτώσεις και τα οράματα πληθαίνουν. Κάθε σκηνή της ταινίας έχει σχέση με το σεξ και το θάνατο όμως καταφέρνει να ισορροπεί μεταξύ αισθησιασμού και αγωνίας σε μια σκοτεινή ατμόσφαιρα μυστηρίου με έντονα χρώματα, χιτσκοκικές νύξεις και αρκετές σοκαριστικές και βλάσφημες σκηνές, ενώ αποτελεί ταυτόχρονα και ένα ειρωνικο σχόλιο στον καθολικισμό.
1.μοιάζει με prequel του Basic Instict (1992)
2.
Πρώτη φορά γράφω στο blog σου (αν και το παρακολουθώ εδώ και κάμποσο καιρώ) όπου μου αρέσει που κάνεις αναρτήσεις σε cult ταινίες μιας και εκτός της μεγάλης λατρείας που έχω για τον κλασικό κινηματογράφο είμαι φαν και του cult κινηματογράφου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ταινία δεν την έχω δει αλλά την έχω κατεβάσει και σίγουρα θα την δω κάποια στιγμή. Έχω διαβάσει πολλά γι αυτήν και πιστεύω ότι θα την λατρέψω μιας και μου αρέσει από αρκετά έως πολύ το σινεμά του, αδικαιολόγητα παραγνωρισμένου, Paul Verhoeven (φαίνεται ότι το “Showgirls” τελικά του έκανε μεγάλο κακό). Ευτυχώς που η επιστροφή στις ρίζες του με το πολύ καλό “Zwartboek” μπήκε πάλι δυναμικά στον κινηματογραφικό χάρτη (αν και προσωπικά τα “Hollow Man, Starship Troopers” τα απόλαυσα).
το zwartboek δεν το εχω δει ακομα,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο Starship Troopers ειχε το χαβαλε του.
παντως το 4th man και το Turkish Delight ειναι κορυφαιες ταινιες
Να την δεις γιατί πιστεύω ότι έχει πολύ "ζουμί" η ταινία από πολλές απόψεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή"χαβαλε" - αυτό ακριβώς.
Και για το "Turkish Delight" έχω διαβάσει πολύ καλά λόγια. Μου φαίνεται δεν έχω δει τις δυο κορυφαίες του. Γαμώτο μου!
ταινιάρα
ΑπάντησηΔιαγραφή