The Player (1992)

Ένας παραγωγός του Hollywood εκβιάζεται ανώνυμα από ενα σεναριογραφο που είχε απορρίψει στο παρελθόν. Στη προσπάθεια του να ανακαλύψει τη ταυτότητα του εκβιαστή μπλέκεται σε μια υπόθεση δολοφονίας και ερωτεύεται την ερωμένη του θύματος.
Η μόνιμη κόντρα μεταξύ του Altman και των στούντιο ήταν η βασική έμπνευση για την δημιουργία αυτής της ταινίας. Μια μικρή εκδίκηση. Ξεκινώντας με ένα απίστευτο 8λεπτο μονοπλάνο μας εισάγει αμέσως στην καθημερινότητα ενός στούντιο όπου παραγωγοί, στελέχοι, σεναριογράφοι, γραμματείς, σεκιουριτάδες, τουρίστες πηγαινοέρχονται ασταμάτητα. Πρωταγωνιστής είναι ο Griffin Mill -αυτός που ακούει ιδέες για σενάρια και αποφασίζει αν κάποια αξίζει να γίνει ταινία. Κομψός, αυτάρκεστος, με χρημα, εξουσία, γραμματεα/ερωμένη, χαμόγελο... Η εμφάνιση του εκβιαστή σεναριογράφου, την στιγμή που απειλείται η καρέκλα του από έναν γλείωδη καριετερίστα, είναί το πρόσχημα που χρειάζεται ο Αλτμαν για να ξεδιπλώσει μια ανελέητη σάτιρα πάνω στη βιομηχανία του χολυγουντ και τα άτομα που τη συγκροτούν, την καλλιτεχνική και ηθική τους απάθεια. Σε πρώτο επίπεδο εξελίσσεται η υπόθεση εκβιασμού και η παράνοια του Griffin και στο δεύτερο παρακολουθούμε την πολιτική των στούντιο. Το μεγάλο comeback του Αλτμαν δεν χωρά στα πλαίσια κάποιου συγκεκριμένου είδους, δεν υπακούει στους κανόνες αλλά παίζει μαζί τους συνθέτοντας ένα κράμα από comedy- crime- drama- mystery- romance- thriller. Με ένα ευφυέστατο σενάριο γεμάτο ανατροπές και εκπλήξεις μέχρι το φινάλε (τόσο στο στυλ όσο και στην αφήγηση) και με μια καινοτόμα χρήση του χώρου, του καστ, του ήχου, των διαλόγων και της κίνησης της κάμερας δίνει μια ρεαλιστική αίσθηση του περιβάλλοντος καταφέρνωντας να τοποθετεί τον θεατή μέσα στα δρώμενα. Ενορχηστρώνει αρμονικά ενα μωσαικό από πολυάριθμους χαρακτήρες και προσθέτει περίπου 60 cameos απο μεγάλα ονόματα του χολλυγουντ που παίζουν τον ευατό τους συμμετέχοντας στην ταινία ως σκηνικό, σαν ζωντανό ντεκορ. Με αναρίθμιτες και συνεχείς αναφορές στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου (πρόκληση για film-buffs) πετά υπονοούμενα στον θεατή ενώ ταυτόχρονα ειρωνευεται τις καταστάσεις. Επίσης βλέπουμε την πορεία μιας ταινιας- από την αρχική ιδέα μέχρι και την τελική της μορφή και ακούμε πολλά σενάρια σε 25 λεξεις το καθένα. O Αλτμαν απομυθοποίει το Hollywood αλλά η ίδια η ταινία μας λέει πόσο σπουδαίο θα μπορούσε να είναι. Μια απο τις καλυτερες ταινίες "για το σινεμά" με βραβείο σκηνοθεσίας και πρώτου ανδρικού ρόλου για τον Tim Robbins στις κάννες και αρκετές υποψηφιότητες για οσκαρ. Μια ταινία που δεν θα γεράσει ποτέ.
1.