M (1931)

Βερολίνο.1930.  Η τοπική κοινωνία αναστατώνεται από την ύπαρξη ενός τρομακτικού serial killer που σκοτώνει μόνο παιδιά. Η αστυνομία φρουρεί κάθε δρόμο και διεξάγει εξονυχιστικές έρευνες στις συνοικίες. Ο υπόκοσμος δυσαναχετισμένος με την βαριά αστυνόμευση αναλαμβάνει δράση με δική του έρευνα για τον εντοπισμό του δολοφόνου.

 Άλλο ένα αριστούργημα του αυστριακού Φριτς Λανγκ. H σημαντικότερη γερμανική ταινία όλων των εποχών. Η μάνα των ταινιών για serial killer, θεμελιωτής της αστυνομικής ταινίας και πρόδρομος του νουάρ. Η πρώτη ομιλουσα ταινία του Λανγκ και η αγαπημένη του. Το σενάριο ανήκει και πάλι στην τότε σύζυγο του Thea von Harbou και μετέπειτα οπαδό των ναζί που εκείνη την περίοδο ήταν το δεύτερο σε έδρες κόμμα και προσπαθούσε να εμποδίσει την παραγωγή. Αυτή την ζοφερή περίοδο και το κοινωνικοπολιτικό της κλίμα καταγράφει (χωρίς αναφορά στους ναζί) με αφορμή τον πανικό που σπέρνει στην πόλη ένας δολοφόνος παιδιών.

 Ξεκινά με μια παρέα παιδιών να παίζουν αμπεμπαμπλόμ τραγουδώντας "Περίμενε, δεν θα αργήσει, ο άντρας στα μαύρα θα είναι σύντομα εδώ, με το μπαλτά του τόσο αληθινό, θα σε κάνει κομματάκια! Είσαι έξω". Μια νοικοκυρά περιμένει την κόρη της να γυρίσει από το σχολείο. Αυτή παίζει με την μπάλα της χτυπώντας μια αφίσα/επικήρηξη του δολοφόνου. Η σκία του καλύπτει ξαφνικά την αφίσα (μια από τις πολλές σκηνές ανθολογίας). Άλλο ένα φονικό. Το 8ο σε 8 μήνες. Κυκλοφορεί διακριτικά, αμέριμνος σφυρίζοντας το σκοπό του In the Hall of the Mountain King του Edvard Grieg ανάμεσα σε 4 εκ. ανθρώπους με όπλα του γλυκά, παιχνίδια και παγωτά. Δεν αφήνει ποτέ ίχνη ενώ η μικροαστική καλοκάγαθη όψη του είναι και η κάλυψη του. Φόβος και παράνοια κυριέυει την πόλη, όλοι υποπτεύονται τους πάντες και παραιτούνται μερικών  δικαιωμάτων τους δεχόμενοι μεγαλύτερη αστυνόμευση. Οι χωρίς ελπίδες αλλεπάλληλες αστυνομικές έρευνες, ασταμάτητες περιπολίες, εφόδοι και ανακρίσεις σε στέκια και καμπαρέ δυσκολεύουν την δράση του υποκόσμου που αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Οι αρχηγοί των συμμοριών συνεδριάζουν για την κοινή τους δράση και με την βοήθεια του συνδικάτου των ζητιάνων (βλ.Όπερα της Πεντάρας) βρίσκουν τα ίχνη του. Ακολουθεί κυνηγητό και ο περίφημος λόγος υπεράσπισης στο ιδιότυπο λαικό δικαστήριο του συγκλονιστικού φινάλε.

  Η πρωτοποριακή χρήση του ήχου (π.χ. το εύρημα του σφυρίγματος) και ο ρόλος του στην αφήγηση, ο εξπρεσιονιστικός φωτισμός και τα σκηνικά που δημιουργούν μια μόνιμα απειλητική και νοσηρή κλειστοφοβική ατμόσφαιρα παρά την απουσία βίας εντός κάδρου, το πρωτοποριακό παράλληλο μοντάζ ταύτισης αστυνομίας και υποκόσμου και η σύνθεση των πλάνων, η εκπληκτική ερμηνεία του πρώτου Δράκου Peter Lorre (αν και εμφανίζεται σχετικά λίγο) και η πρωτοφανής (ακόμα και σήμερα) απολογία του, το καθολικό θέμα και οι προεκτάσεις του (κοινωνιολογία, ψυχολογία, δικαιοσύνη), η ντοκιμαντερίστικη αναπαράσταση των ερευνών και η πιστότατη περιγραφή των ηθών και κοινωνικών συνθηκών της εποχής, η δεξιοτεχνική σκηνοθεσία και το σασπενς είναι κάποιοι απο τους λόγους που βρίσκεται ανάμεσα στις καλύτερες ταινιές του παγκόσμιου κινηματογράφου.

1. Ο τίτλος «Μ» βγαίνει από τη λέξη Morder που στα γερμανικά σημαίνει Δολοφόνος. Ο ελληνικός τίτλος είναι Ο Δράκος του Ντίσελντορφ και ας εξελίσσεται στο Βερολίνο

2. Για λόγους αυθεντικότητας ο Λάνγκ χρησιμοποίησε πραγματικούς κακοποιούς στο φιλμ και έμεινε χωρίς κομπάρσους, επειδή τουλάχιστον 20 από αυτούς συνελήφθησαν από την αστυνομία.

3. Ο υπουργός προπαγάνδας των ναζί, Josef Goebbels, εντυπωσιασμένος από τη δύναμη του κινηματογράφου του Lang, του πρόσφερε τη θέση του διευθυντή του Γερμανικού Κινηματογραφικού Ινστιτούτου. Όμως, ο Lang, που ήταν αντίθετος με τους ναζί, αρνήθηκε και την κοπανησε για Παρίσι και μετά για Αμερική

4. Αμερικάνικο remake Μ (1951) από τον Joseph Losey (The Servant.1963)

5. Δεν απαγορεύτηκε το «Μ» το 1933 με την άνοδο των ναζί στην εξουσία όπως λέγεται, αλλά το The Testament of Dr. Mabuse .1933

6. Ολόκληρη η ταινία με ελληνικούς υπότιτλους ΕΔΩ
7.