Ο έφηβος Κάσπερ είναι μέλος της μεξικάνικης διαβόητης συμμορίας Μάρα. Η Σάιρα απ'την Ονδούρα διασχίζει το Μεξικό με τον πατέρα της ελπίζοντας να καταφέρει να περάσει τα σύνορα για ΗΠΑ. Οι δυο τους θα συναντηθούν σ'ένα τρένο που μεταφέρει μετανάστες στον Βορρά. Μια ξεχωριστή φιλία γεννιέται, ενώ οι κίνδυνοι συνεχώς παραμονεύουν.
Έμπνευση για την δημιουργία της ταινίας του 31χρονου αμερικάνου Cary Fukunaga αποτέλεσε η ιστορία ενός φορτηγού που βρέθηκε παρατημένο σε μια ερημιά κάπου στο Τέξας. Στο τρέιλερ βρέθηκαν 18 πτώματα μεταναστών (από τους 90 που συνολικά μετέφερε). Αυτό ήταν και το θέμα της μικρού μήκους ταινίας του- Victoria para chino (2004). Μετά από τρία χρόνια προσωπικής έρευνας γύρω από την πορεία των μεταναστών και τις συνθήκες που επικρατούν στους σιδηροδρομικούς σταθμούς του Μεξικού ήρθε και η πρώτη μεγάλου μήκους.
Ξεκινά με την καθημερινότητα του Κάσπερ που περιλαμβάνει την μύηση του 12χρονου φίλου Σμάιλι στη συμμορία (13 δεύτερα κλοτσοπατινάδας, γνωριμία με άλλα μέλη στη παραγκογιάφκα και ένας εν ψυχρώ φονος άσχετου αιχμαλώτου). Οι δυο τους για να αποδείξουν την πίστη τους στη συμμορία, μαζί με τον αρχηγό θα ανέβουν στην οροφή του τραίνου για να ληστέψουν τους μετανάστες. Εκεί ο Κάσπερ θα αποτρέψει τον βιασμό της Σάιρα σκοτώνοντας τον αρχηγό του. Δεν υπάρχει γυρισμός και κυνηγημένος πλέον από τα πρώην αδέρφια του, θα ακολουθήσει την μοίρα των παράνομων μεταναστών. Η Σάιρα ακολουθεί τον σωτήρα της και αυτός γνωρίζοντας οτι το τέλος του πλησιάζει θα την βοηθήσει να περάσει τα σύνορα.
Είναι τα προιόντα χρόνιων καταστροφικών καθεστώτων, εμφυλίων πολέμων, φτώχιας και εξαθλίωσης, ξεκινούν από διαφορετικές αφετηρίες αλλά με κοινό στόχο το καλύτερο μέλλον, ρισκάρουν τις ζωές τους διασχίζοντας τη ζούγκλα, δίχως τίποτα να χάσουν, κυνηγημένοι από αρχές και ντόπιους, για να φτάσουν, όσοι τα καταφέrουν, Χωρίς Όνομα (ελλ. τίτλος) στη γη της επαγγελίας. Παρακολουθεί μια από αυτές τις άπειρες θλιβερές ιστορίες μετανάστευσης, συνδιασμένη με την σκληρή πραγματικότητα των λατινοαμερικάνικων συμμοριών (όπλα, ναρκωτικά, βία σε όλα τα επίπεδα, σεξισμός, άπειρα τατουάζ, συνθηματικές χειρονομίες, όρκοι πίστης, προδοσία κ.α. σε στυλ City of God.2002) με ανθρωποκεντρική προσέγγιση (και όχι πολιτική), χωρίς μελοδραματισμούς, υπερβολές και διδακτισμούς. Γυρισμένη σε εντυπωσιακές τοποθεσίες της μεξικάνικης φύσης και όμορφες ερμηνείες, μεταφέρει με ειλικρίνεια και ωμή ρεαλιστικότητα μια (όχι μακρινή) αλήθεια, που δεν είναι δυνατό να γίνει αντιληπτή απ'τα δελτία ειδήσεων, υπερνικώντας τις όποιες τεχνικές κακοτοπιές μια μικρής ανεξάρτητης παραγωγής, κερδίζοντας τα βραβεία Σκηνοθεσίας και Φωτογραφίας στο Sundance του 2009.
Έμπνευση για την δημιουργία της ταινίας του 31χρονου αμερικάνου Cary Fukunaga αποτέλεσε η ιστορία ενός φορτηγού που βρέθηκε παρατημένο σε μια ερημιά κάπου στο Τέξας. Στο τρέιλερ βρέθηκαν 18 πτώματα μεταναστών (από τους 90 που συνολικά μετέφερε). Αυτό ήταν και το θέμα της μικρού μήκους ταινίας του- Victoria para chino (2004). Μετά από τρία χρόνια προσωπικής έρευνας γύρω από την πορεία των μεταναστών και τις συνθήκες που επικρατούν στους σιδηροδρομικούς σταθμούς του Μεξικού ήρθε και η πρώτη μεγάλου μήκους.
Ξεκινά με την καθημερινότητα του Κάσπερ που περιλαμβάνει την μύηση του 12χρονου φίλου Σμάιλι στη συμμορία (13 δεύτερα κλοτσοπατινάδας, γνωριμία με άλλα μέλη στη παραγκογιάφκα και ένας εν ψυχρώ φονος άσχετου αιχμαλώτου). Οι δυο τους για να αποδείξουν την πίστη τους στη συμμορία, μαζί με τον αρχηγό θα ανέβουν στην οροφή του τραίνου για να ληστέψουν τους μετανάστες. Εκεί ο Κάσπερ θα αποτρέψει τον βιασμό της Σάιρα σκοτώνοντας τον αρχηγό του. Δεν υπάρχει γυρισμός και κυνηγημένος πλέον από τα πρώην αδέρφια του, θα ακολουθήσει την μοίρα των παράνομων μεταναστών. Η Σάιρα ακολουθεί τον σωτήρα της και αυτός γνωρίζοντας οτι το τέλος του πλησιάζει θα την βοηθήσει να περάσει τα σύνορα.
Είναι τα προιόντα χρόνιων καταστροφικών καθεστώτων, εμφυλίων πολέμων, φτώχιας και εξαθλίωσης, ξεκινούν από διαφορετικές αφετηρίες αλλά με κοινό στόχο το καλύτερο μέλλον, ρισκάρουν τις ζωές τους διασχίζοντας τη ζούγκλα, δίχως τίποτα να χάσουν, κυνηγημένοι από αρχές και ντόπιους, για να φτάσουν, όσοι τα καταφέrουν, Χωρίς Όνομα (ελλ. τίτλος) στη γη της επαγγελίας. Παρακολουθεί μια από αυτές τις άπειρες θλιβερές ιστορίες μετανάστευσης, συνδιασμένη με την σκληρή πραγματικότητα των λατινοαμερικάνικων συμμοριών (όπλα, ναρκωτικά, βία σε όλα τα επίπεδα, σεξισμός, άπειρα τατουάζ, συνθηματικές χειρονομίες, όρκοι πίστης, προδοσία κ.α. σε στυλ City of God.2002) με ανθρωποκεντρική προσέγγιση (και όχι πολιτική), χωρίς μελοδραματισμούς, υπερβολές και διδακτισμούς. Γυρισμένη σε εντυπωσιακές τοποθεσίες της μεξικάνικης φύσης και όμορφες ερμηνείες, μεταφέρει με ειλικρίνεια και ωμή ρεαλιστικότητα μια (όχι μακρινή) αλήθεια, που δεν είναι δυνατό να γίνει αντιληπτή απ'τα δελτία ειδήσεων, υπερνικώντας τις όποιες τεχνικές κακοτοπιές μια μικρής ανεξάρτητης παραγωγής, κερδίζοντας τα βραβεία Σκηνοθεσίας και Φωτογραφίας στο Sundance του 2009.
1. ΕΔΩ η μικρού μήκους Victoria para chino (2004)
2.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου