Το Bαρύ Πεπόνι (1977)

Ο Μίμης, νεαρός επαρχιώτης καφετζής, μεταναστεύει στην Αθήνα όταν η περιοχή του απαλλοτριώνεται από μια μεγάλη τουριστική επιχείριση. Με τη βοήθεια ενός φίλου του από το στρατό προσπαθει να ενταχθεί στην νέα του πραγματικότητα και σύντομα παντρεύεται την Τούλα. Η εργασία της Τουλάς δεν αρκεί για την ομαλή συμβίωση τους ενώ ο Μίμης αρνείται να δεχθεί τον ρόλο του υπαλλήλου μη κάνοντας κατι ουσιαστικά για να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής τους.

Η τυπική ιστορία του νέου που φτάνει στην Αθήνα για να βρει την τύχη του. Έχοντας μεγάλες προσδοκίες για τη ζωή και βαθιά νυχτωμένος για τις εργασιακές συνθήκες θα βρεθεί σε αδιέξοδο, θα καταστρέψει τον γάμο του, θα απελπιστεί και αργότερα θα τον περιλάβει η Καθοδήγα οδηγώντας τον στην οχλοβοή του συνδικαλισμού.

Δυνατό κοινωνικό δράμα για το "εδώ" και το "τώρα" της τότε μεταπολιτευτικής ελλάδας με λιτό σενάριο, ρεαλιστικότατους διάλογους, απτούς χαρακτήρες και αψεγάδιαστες ερμηνείες από Κατερίνα Γώγου και Μίμη Χρυσομάλλη. Γυρισμένη σε αυθεντικούς φυσικούς χώρους με χαρακτηριστικές εικόνες της καθημερινότητας, της διασκέδασης, τις συγκρούσεις των ανθρώπινων σχέσεων και των ηθών της εποχής. Ο Παύλος Τάσιος (σκηνοθεσία.σενάριο.παραγωγή) αποφεύγει την μελοδραματική ελληνική μαλακία και σχολιάζει με ευθύτητα την οικονομική παρακμή της ελληνικής επαρχίας, την αστυφιλία, τον αγώνα για επιβίωση του μέσου εργαζόμενου και την εργασιακή εκμετάλλευση. Σάρωσε στο αντι-φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1977 με 6 βραβεία: καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, γυναικείας ερμηνείας (Κατερίνα Γώγου), ανδρικής ερμηνείας (Μίμης Χρυσομάλλης, Αντώνης Αντωνίου) και το βραβείο κριτικών κινηματογράφου.

1.πολυ καλό σερί ο Παύλος Τάσιος >Παραγγελιά! (1980) ,Το Στίγμα (1982), Άλλος για τον...Κορυδαλλό!(τα βαποράκια)(1983) , Νοκ Αουτ (1986)

2.γιατι αντι φεστιβαλ?.
...όλο το 18ο Φεστιβάλ είναι δισυπόστατο, αφού διοργανώθηκαν δυο εκδηλώσεις, μια από τους επίσημους φορείς, που σημείωσε παταγώδη αποτυχία και μια από τα σωματεία, που συγκέντρωσε το σύνολο των αξιόλογων ταινιών, αλλά και τη μαζική συμμετοχή του κοινού. Στις 20 Ιουλίου 1977, δυο μήνες πριν το Φεστιβάλ, δημοσιεύεται στις εφημερίδες η αιφνιδιαστική είδηση ότι το Υπουργείο Βιομηχανίας τροποποιεί τον κανονισμό του Φεστιβάλ, που είχε συνταχθεί το 1975 με τη συμμετοχή των κινηματογραφικών σωματείων. Σύμφωνα με το νέο κανονισμό, η ΔΕΘ ορίζει την οργανωτική επιτροπή, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τη γνώμη των σωματείων και τα χρηματικά βραβεία περιορίζονται σε 6. Ταυτόχρονα ανακοινώθηκε η σύνθεση του νέου ΔΣ του ΕΚΚ, που δεν περιλάμβανε κανέναν κινηματογραφιστή ή κριτικό κινηματογράφου, πράγμα που όξυνε ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Η ΔΕΘ και το Υπουργείο Βιομηχανίας κάνουν κάποιες μικροϋποχωρήσεις, καταγγέλουν σα «μεθοδευμένη» την όλη αντίθεση, προσπαθούν να διασπάσουν τους κινηματογραφιστές, και προχωρούν στη διεξαγωγή του επίσημου Φεστιβάλ σα να μη συμβαίνει τίποτα. Η Εταιρεία Σκηνοθετών διαμαρτύρεται αμέσως και απειλεί ότι Δε θα συμμετάσχει στο Φεστιβάλ.Αποφασίζεται ότι αν μέχρι τις 31 Ιουλίου το Υπουργείο δεν αναστείλει το νέο κανονισμό, οι κινηματογραφιστές θα διοργανώσουν δικό τους «Αντι-Φεστιβάλ».
περισσότερα http://www.filmfestival.gr/film_festival/archive/national_comp/1977.html