Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

Duck, You Sucker! (1971)

 Ένας μεξικάνος παράνομος κι ένα επικηρυγμένο  μέλος του IRA, συναντιούνται τυχαία και σταδιακά αρχίζουν να παίζουν σημαντικό ρόλο στα δρώμενα της Μεξικάνικης Επανάστασης
  Η 2η ταινία της τριλογίας Once Upon a Time... που ακολούθησε την θρυλική τριλογία Man With No Name.  Η περισσότερο πολιτικοποιημένη,  αποτυχημένη εμπορικά και (αδίκως) υποτιμημενη ταινία του μεγάλου Sergio Leone. Ξεκινά με την ρήση του Μαο Τσε Τουνγκ- Η επανάσταση δεν είναι κοινωνική δεξίωση, λογοτεχνικό σουαρέ, πίνακας ή εργόχειρο. Δεν μπορεί να πραγματωθεί με χάρη και αβρότητα. Η επανάσταση είναι μια πράξη βίας... Ο "ασχημος" σκοτώνει μυρμήγκια στην άμμο (έμπνευση από The Wild Bunch.1969και κάνει ωτοστόπ σε μια πολυτελή άμαξα/λεωφορείο. Οι ευγενείς επιβάτες σαρκάζουν την κοινωνική του θέση (χωρικός=ζώο) λίγο πρίν πέσουν στην παγίδα που τους έστησε με τα 6 παιδία του. Τους ληστεύουν και τους πετούν γυμνούς στα γουρούνια. Συναντούν έναν διερχόμενο μεθύστακα μοτοσυκλετιστή που ειδικεύεται στους δυναμίτες και την νιτρογλυκερίνη. Με τα πολλά τον πείθουν να συνεργαστεί (αυτός θα ανοίγει τρύπες και αυτοί θα ξαφρίζουν) ώστε να ληστέψουν την μεγάλη τράπεζα μαζί με μια ομάδα ανταρτών. Η τράπεζα αποδεικνύεται φυλακή για 150 πολιτικούς κρατούμενους, ο άσχημος γίνεται ήρωας και έρχεται ο στρατός για αντίποινα. Ο ένας νοιάζεται μόνο για το χρήμα και την οικογένεια του και θεωρεί αυτά τα περί επανάστασης "κόλπα των μορφωμένων που υπόσχονται στον κόσμο την μεγάλη αλλαγή και μετά τρώνε πλουσιοπάροχα πάνω στα κουφάρια των φτωχών και τούμπαλιν " (στο σημείο αυτό ο ιρλανδός πετά στη λάσπη το βιβλίο του Μπακούνιν/Πατριωτισμός) και ο ιρλανδός πιστεύει μόνο στον δυναμίτη και έχει ήδη περάσει από μια επανάσταση (με θολά φλασμπακ βλέπουμε στιγμές από την ΙΡΑ εποχή του).  Αν και αταίριαστοι, στην πορεία γίνονται φίλοι, και χωρίς τίποτα να χάσουν αφού τίποτα δεν έχουν, θα συστρατευθούν στην επανάσταση, ξεχνώντας το αμερικάνικο τσουβάλι ονείρων. 
  H κωμική διάθεση της αρχής μετατρέπεται σε πολιτική τραγωδιά μετά από ανελέητο body count αμάχων/μαζικών εκτελέσεων του στρατού, αν και ο Λεόνε επέμενε οτι είναι μια ταινία πάνω στη φιλία/ Buddy  movie- η ιστορία του Πυγμαλίων αντίστροφα- με φόντο την Μεξικανική επανάσταση. Ηθική, πολιτική, ατομισμός και συλλογικότητα σ΄ένα περιβάλλον απληστίας, σύγχυσης, παρακμής και έντονης κοινωνικής ανισότητας όπου οι αξίες περισσεύουν και η ανθρώπινη ζωή δεν αξίζει τίποτα. Το αμέσως  αναγνωρίσιμο κινηματογραφικό ύφος του Λεόνε θριαμβεύει και πάλι με την μουσική επένδυση του Ένιο Μορρικόνε σε μια πλούσια παραγωγή (για Zapata /Spaghetti Westerns), κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον παρά την αποτρεπτική του (πετσοκομμένη) διάρκεια- 157 min. Κλασσικά, κοντινά σε πρόσωπα κόντρα σε απέραντα τοπία, κυνισμός, αίμα, σκόνη, απληστία,  εκδίκηση, χιούμορ, καταπληκτικό δίδυμο (Rod Steiger, James Coburn), αντιηρωισμός, αυτοθυσία, πολλές εκρήξεις, στυλιζαρισμένη βία, θεαματική δράση μέχρι και το ανεξέλεγκτο μακελειό του φινάλε (έμπνευση από The Wild Bunch.1969)
1. επίσης γνωστό ως A Fistful of Dynamite,  Once Upon a Time… the Revolution, Κάτω τα Κεφάλια

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

Ο Γύρος Του Θανάτου (1983)

O Στέφος είναι ένας φτωχός ακροβάτης μοτοσυκλετιστής. Κάνει το γύρο του θανάτου στο λουνα παρκ Τα Αηδονάκια. Πλακώνεται στα μπουκέτα μ' έναν αντίζηλο στα καμαρίνια λίγο πρίν το σόου (είσοδος=50 δρχ)  ενώ ο Σπίθας (Σωτ. Τζεβελέκος) αναγγέλει με ενθουσιασμό τον άνθρωπο που δεν φοβάται τίποτα. Βουτά στο βαρέλι οδηγώντας την μηχανή όρθιος, με κλειστά μάτια και χωρίς χέρια. Aνάμεσα στο κουβαρντάδικο κοινό είναι και ο Μαξ Κόλμαν (Γιώργος Μιχαλακόπουλος)- αντιπρόσωπος πολυεθνικής εταιρίας με έδρα την Ν.Υ. , θα του κάνει μια πρόταση που δεν μπορεί να αρνηθεί- να προαγαράσει την καρδιά του (=2.000.000 δρχ)... και όταν πεθάνει,  θα την πάρει για την τράπεζα ανθρώπινων οργάνων της Εταιρίας, με σκοπό να μεταμοσχευθεί σε ασθενή πελάτη. Στο συμβόλαιο υπογράφει οτι θα συνεχίσει να ασκεί το επικίνδυνο επάγγελμα του (βασικός λόγος για την επιλογή του), απαγορεύονται ναρκωτικά, αλκοόλ, τσιγάρο και κάθε μέρα θα πρέπει να δίνει το παρών τηλεφωνώντας στην εταιρία. Μετά από προτροπές της μοιραίας, μνηστής, Ρόζας (Μαρία Τσακαλίδου) λέει εύκολα το Ναι. Το γλεντούν σε κυριλέ εστιατόριο και μπουζούκια με την παρέα και ρομαντικό κυνηγητό, σε αργή κίνηση, στη παραλία. Αυτός βιάζεται για το γάμο, η Ρόζα σπαταλά το χρήμα ενώ η μόνιμη επιτήρηση για την τήρηση των όρων του συμβολαίου από τους χαφιέδες της εταιρίας έχει γίνει ασφυκτική. Ξεμένει σύντομα, και μετά, πάλι από προτροπή της Ρόζας, πουλά το νευρό (=500.000  δρχ) και αργότερα τα δέρμα, μάτια, αυτιά, αίμα (=300.000 δρχ) και πλέον παρακολουθεί αυστηρά ειδικό διαιτολόγιο. Ξεμένει πάλι, χάνει τη Ρόζα (την βρήκε ο Μαξ), χάνει τον ευατό του και απελπισμένος πηγαίνει στον Μαξ -Χέρια, πόδια αγοράζεται? -Όχι, αλλά αγοράζουμε τους γεννετικούς αδένες (=300.000 δρχ). Έπίασε πάτο και πουλά οτι πολυτιμότερο έχει. Στο συμβόλαιο προστίθεται ο όρος- μια φορά σεξ τη εβδομάδα max. Τώρα το κορμί του ανήκει σε Εκείνους. Bρίσκει προσωρινή παρηγοριά σε μια φανατική θαυμάστρια του. Ένας υπέργηρος εφοπλιστής,  σπουδαίος πελάτης, που μιλά μόνο μέσω playgirls, τσεκάρει από κοντά το εμπόρευμα, μένει ενθουσιασμένος και βιάζεται για την μεταμόσχευση των αρχιδιών του σεξουαλικά αχόρταγου, υγιή, γυμνασμένου νεαρού. Ο Μαξ πιέζεται απ'τα κεντρικά και δίνει εντολή στους χαφιέδες για την πρόωρη εκτέλεση του Στέφου με σαμποτάζ στο σόου. Ο Στέφος (Διονύσης Ξανθός) τους πλακώνει στο ξύλο, ξεφεύγει με μοτοκρος, τον καταδίωκουν, τους ξαναξεφεύγει και επιστρέφει μόνος στο γύρο του θανάτου. Ανάβει τσιγάρο, με αυτό ανάβει δυναμίτη και γκαζώνει για το τελικό Σάλτο Μορτάλε. spoiler alert.
Φιλόδοξο, τίμιο, πρωτότυπο, φαουστικό χωρίς happy end, ασόβαρο (αν και ο Ξανθός-τιμώμενο πρόσωπο του 11ου cult φεστιβαλ- ήταν πάντα καλός στην μικρή αλλά αξιοπρεπή πορεία του) και προχειρογυρισμένο διαμάντι στη λάσπη της εγχώριας βιντεοδεκαετίας. Θέλουμε ριμεικ εδώ και τώρα.