Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα music. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα music. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 20 Ιουνίου 2015

Surf Nazis Must Die (1987)

 Κάπου στο κοντινό μέλλον, ένας μεγάλος σεισμός κατεστρέφει την ακτογραμμή της καλιφόρνια. Ο Adolph, διοικητής μιας συμμορίας από βλάκες νεοναζί και κύρηκας του άριου surfing, εκμεταλλεύεται το χάος που επικρατεί για να γίνει ο φίρερ της νέας παραλίας. Καλεί σε συνάντηση όλες τις υπόλοιπες συμμορίες (Samurai Surfers, Designer Waves, Pipeliners, Skate Rats) στο bunker και τους προτείνει να συνεργαστούν, κάτω από τη σβάστικα, για τον έλενχο της Power Beach. Αρνούνται και ο πόλεμος ξεκινά. Ένα από τα αθώα θύματα των Surf Nazis είναι ο αφροαμερικανός εργάτης Ελρόι που προσπάθησε να αποτρέψει μια ληστεία γριούλας. Η απαρηγόρητη θεούσα μάνα του ζητά εκδίκηση. Παρατά τον οίκο ευγερείας και πάνoπλη καβάλα σε μια μηχανή καταδιώκει τους νεοναζι, που έχουν πλέον κυριαρχήσει μετά από επικές μάχες στην αμμουδιά.  
So Bad,  It's Good Ζ-movie της ανεξάρτητης θρυλικής Troma. Ένοχη Απόλαυση. Μεταφέρει αυτοσχεδιαστικά, αφηρημένα και φαρσοειδώς το Warriors.1981 από τους σκοτεινούς δρόμους σε μια τεράστια παραλία/μεταποκαλυπτκό τοπίο, προσθέτωντας χαβαλέ, μητρική εκδικητική μανία και footage απο επαγγελματικό surfing.  Παραδόξως το synth electro soundtrack είναι τέλειο σε βαθμό που κάποιες στιγμές ξεχνάς οτι βλέπεις 80s trash. Aρκετά κατώτερο από τα κλασσικά της εταιρίας (The Toxic Avenger.1984, Class of Nuke 'Em High.1986, Redneck Zombies.1989, Tromeo & Juliet.1996) αλλά κέρδισε λόγω Τίτλου. Taste some of  Mama’s home cooking, Adolf!
1. εδω ολόκληρο το έπος, 1 απ'τις 100 ταινίες που ανέβασε η τίμια Troma Entertainment στο youtube για τα 40 της χρόνια
2.

 3. bonus track από ομότιτλη ολλανδική HC Punk μπάντα

Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

We Are the Best! (2013)

Στοκχόλμη 1982. Οι 13χρονες αχώριστες φίλες Bobo και Klara είναι οι μοναδικές punks του σχολείου. Αγοροκόριτσα με παράξενα κουρέματα, εκκεντρικά ντυσίματα και κολλημένα ακουστικά walkman στα αυτιά. Η punk μουσική είναι η διέξοδος για  την εσωστρεφή Bobo που νιώθει παραμελημένη απ'την χωρισμένη μάνα και για την αντιδραστική Klara είναι ένας τρόπος να έκφρασει την αγανάκτηση της για την πολιτική. Δεν τις νοιάζει που όλοι λένε οτι το πανκ πέθανε και οι 16ρηδες ακούνε πλέον Joy Division. Αράζουν στο κέντρο νεότητας που κάνουν πρόβα οι Iron Fist (=νταήδες μεταλλάδες που τις κοροιδεύουν) και, μόνο και μόνο, για να τους την χαλάσουν,  δημιουργούν την δική τους μπάντα, χωρίς να έχουν ούτε ξέρουν να παίζουν κάποιο όργανο. Το 1ο τραγούδι τους έχει αφορμή την τιμωρία τους στο μάθημα φυσικής αγωγής και λέγεται I Hate Sports. Πλησιάζουν την μοναχική Hedvig που έφαγε γιουχάρισμα στην σχολική επίδειξη ταλέντων παίζοντας κλασσική κιθάρα για να γίνει το 3ο μέλος της μπάντας. Είναι χριστιανή και παρά τις προσπάθειες της Klara αυτό δεν αλλάζει, αλλά τουλάχιστον θα την κουρέψουν σωστά. Τωρα είναι 3, έχουν την καλύτερη μπάντα του κοσμου και δεν δέχονται τον χαρακτηρισμό-κοριτσίστικη. Η πρώτη ρήξη θα έρθει όταν γνωρίσουν τους Σαμποταζ (συνομήλικη punk μπάντα αγοριών με hit το Μπρέζνιεφ & Ρέιγκαν- Γαμηθείτε)
Feelgood comedy drama ενηλικίωσης απ'τον σουηδό
Lukas Moodysson (Lilja 4-ever.2002), μεταφορά της ημιαυτοβιογραφικής κομικ νουβέλας Never Goodnight.2008 της συζύγου του. Συλλαμβάνει με ειλικρίνεια την ηλικία και καταγράφει επεισόδια από την καθημερινότητα των outsiders κοριτσιών (οικογένεια, σχολείο, παιχνίδι, 1ο μεθύσι, φλερτ, τράκα στο μετρό, ανησυχίες, ανασφάλειες, καταπίεση, θράσος, κύρηγμα, bullying, 1η συναυλία) σε μια μουντή και παγωμένη Στοκχόλμη που, αβίαστα και χωρίς διδακτισμούς, αναδεικνύει την φιλία, την επιμονή στην προσωπική επιλογή, την αποδοχή της διαφορετικότητας, και την αλληλεγγύη ως τα μόνα μέσα επιβιώσης στον βαρετό και άχαρο κόσμο των μεγάλων. Κάμερα στο χέρι, αμεσότητα, μεταδοτική ενέργεια, υπερφυσικές ερμηνείες, 80ς νοσταλγία, πολύ σουηδικό punk rock. Καρφώνει ένα μόνιμο χαμόγελο σε όλη την διάρκεια της και ας μην καταφέρνει να προκαλέσει σασπένς και κορυφώσεις. Απευθύνεται σε ανήλικους κάθε ηλικίας.
1.άλλη μια νεαρή πανκ εδω και άλλη μια 13χρονη εδω
2.



Πέμπτη 23 Απριλίου 2015

Ex Drummer (2007)

 Τρεις σχεδόν ανάπηροι losers ζητούν από διάσημο συγγραφέα να γίνει ο drummer της punk-rock μπάντας τους για να συμμετάσχουν σε τοπικό μουσικό διαγωνισμό. Αυτός δέχεται με σκοπό να χρησιμοποιήσει την εμπειρία του στο καινούργιο του διήγημα.
Στην αφίσα γράφει- this is hardcore και στην άλλη αφίσα γράφει- ένα  σκοτεινότερο, διασκεδαστικότερο πανκ ροκ Τrainspoting. Δεν είναι διαφημιστικό κόλπο. Βέλγικη Έκθεση Ωμοτήτων βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Herman Brusselmans.
Ξεκινά με τον συγγραφέα να μας εξηγεί την κυνική του στάση απέναντι στη ζωή και μετά μπαίνουν οι ευρηματικοί τίτλοι αρχής που -σε rewind- μας παρουσιάζουν τους 3 white-trash rednecks. Ένας υπερβίαος μισογύνης Ψευδός τραγουδίστης, ένας σχεδόν Κουφός ναρκωμανής κιθαρίστας και ένας γκέι μπασίστας με Άκαμπτο Χέρι (από τραυματικό αυνανισμό). Όλοι ζουν σε άθλιες τρύπες, κάτω από άθλιες συνθήκες, με κατεστραμμένες οικογένειες. Ο συγγραφέας για να μπει στην μπάντα ως drummer πρέπει να έχει απαραίτητα και αυτός μια μορφή αναπηρίας και αυτή είναι οτι Δεν Παίζει drums. Βαφτίζει την μπάντα Οι Φεμινιστές και "θα βγει για λίγο από τον χαρούμενο κόσμο του, θα κατέβει στα βάθη της ηλιθιότητας, της ασχήμιας, της αναισθησίας, της αναξιοπιστίας και του ψεύτικου. Θα πιαστει από τη ζωή των απόκληρων, χωρίς να ανήκει στον κόσμο τους, έχοντας τη επίγνωση ότι πάντα μπορεί να επιστρέψει στο δικό του κόσμο". Προβάρουν διασκευάζοντας Τέλεια το Mongoloid των Devo ως φόρο τιμής στην ανάπηρη υπόσταση τους. Μεγάλος αντίπαλος για το έπαθλο είναι η μπάντα του σιχαμερού big dick (όνομα και πράμα). Ο celebrity drummer κατευθύνει καταστάσεις, ενισχύει τις άπειρες ίντριγκες και επικτύνει τον εφιάλτη τους μέχρι και το αιματηρό ανατρεπτικό φινάλε. 
 
Tραχύ, υπερβολικό, ενοχλητικό, προκλητικό, γκροτέσκο, χωρίς ίχνος πολιτικής ορθότητας,  ωμό punk crime/drama/comedy. Μια άτσαλη βουτιά στην επιμελώς αθέατη πλευρά του καταπιλιστικού Βορρά. Οι Βίαιοι, Βρώμικοι και Κακοί.1976 ζουν στο μοντέρνο μεσαίωνα, χωρίς διέξοδο και μέλλον, σε μια παραζάλη φτώχιας, ομοφοβίας, μηδενισμού, ξενοφοβίας, ναρκωτικών, απάθειας, κυνισμού, μιζέριας και βίας κάθε επιπέδου και θα γίνουν η είδηση σοκ της ημέρας και ένα ακόμα πετυχημένο μυθιστόρημα του εναλλακτικού μπουρζουά "ανθρωπιστή" συγγραφέα που θα συγκινήσει τις μάζες. Διάφορα στιλιστικά κόλπα με δόσεις σουρρεαλισμού, άφθονο κάφρικο χιούμορ, εξωφρενικές καταστάσεις, γρήγορος ρυθμός, πολύ μουσική, άφθονοι απίθανοι χαρακτήρες, ανωμαλίες, τρελοί διάλογοι, επεισοδιακό battle of the bands. Τhis is hardcore
1. ελλ τίτλος= Ένα Παράξενο Κουαρτέτο


Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

Sid and Nancy (1986)


Βιογραφία του  Sid Vicious, μπασίστα των Sex Pistols, και της κοπέλας του Nancy Spungen. Οι ένδοξες μέρες της μπάντας, η διάλυση και η solo συνέχεια, η εξάρτηση τους απ'την ηρωίνη και η τραγική τους κατάληξη.
Ο βρετανοεβραίος John Simon Richie έμεινε στην ιστορία ως Sid Vicious και αποτελεί ίσως την πιο αναγνωρίσιμη φιγούρα της punk μουσικής (όχι για την δεξιοτεχνία του στο μπάσο). Σύμβολο μιας εξαγριωμένης γενιάς που έχει βαρεθεί τα πάντα και δεν βλέπει μέλλον , στριμωγμένη από συντηρητισμό και ανεργία αρέσκεται στην (αυτο)καταστροφή. Στο πλευρό του ήταν πάντα η Νάνσυ.  
Ξεκινά λίγο πριν το τέλος. Μπάτσοι μαζεύουν τον Sid ως βασικό ύποπτο για τον φόνο της Νάνσυ από ένα ιστορικό ξενοδοχείο της Ν.Υ. που εχει γεμίσει δημοσιοκάφρους. Γνωρίστηκαν πριν 1 χρόνο στο Λονδίνο. Η ηρωινομανής Νάνσυ που επιμενεί πως δεν είναι γκρουπι παρέσυρει τον Sid στην πρέζα και αμέσως γίνονται αχώριστοι σε μια σχέση αλληλοεξάρτησης με βάση τα ναρκωτικά. Τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας μάταια την απωθούν θεωρώντας την κακή επιρροή. Μετά την αποτυχημένη περιοδεία στην αμερική η μπάντα διαλύεται και ο Sid συνεχίζει σολο καριέρα με μάνατζερ την Νάνσυ. Αυτή τον ωθεί να προσπαθήσει περισσότερο και κανονίζει μερικές συναυλίες αλλά ο πανκ θρύλος έχει ξεπέσει και η εξάρτηση απ'την ηρωίνη μεγαλώνει παρά κάποιες αποτυχημένες προσπάθειες με μεθαδόνη. Ακολουθεί απομόνωση και η αγωνιώδη αναζήτηση της επόμενης δόσης. Μετά απο ακόμα ένα μεγάλο τσακωμό μέσα στη παραζάλη, οπου ο Sid λέει οτι θέλει να επιστρέψει στην αγγλία και να ξεκόψει απ'τη πρέζα, η Νάνσυ του ζητά να την σκοτώσει με αποτέλεσμα να την μαχαίρωσει θανάσιμα.
Η πανκ εκδοχή του Ρομέου κ Ιουλιέτας, το χρονικό ενός junkie έρωτα, ωμή καταγραφή της εξάρτησης, η ιστορία ενός αυθάδη αφελή πιτσιρικά που γνώρισε την αποθέωση και την παρακμή στη σύντομη διάρκεια της ζωής του πηγαίνοντας παραπέρα το live fast-die young. Ο Alex Cox συνεχίζει μετά το Repo Man(1984) με punk ταινια αποθανατίζοντας με ειλικρίνεια το κλίμα της εποχής και την πολυδιάστατη μουσικοπολιτικοκοινωνική έκρηξη με φόντο την ιστορία των Sex Pistols (αν και δεν είναι ιστορικά ακριβής όπως λέει ο Johnny Rotten). Σκηνές απο επεισοδιακές συναυλίες, συνεντεύξεις, το βιντεοκλιπ για την αριστουργηματική διασκευή του My Way, ασταμάτητα βρισίδια, ουρλιαχτά, καβγάδες, βανδαλισμοί, παλαβομάρες, κάφρικο χιουμορ, καταχρήσεις, πόγκο, ακρότητες, πολύ μουσική. Καλή η Chloe Webb αλλά ο τότε πρωτοεμφανιζόμενος Gary Oldman είναι τέλειος και αξέχαστος. Love Kills
1.Στο νοσοκομείο ο Sid βλέπει το Night Of The Living Dead (1968)
2.άλλος ένας καταραμένος έρωτας εδώ και άλλος ένας εδώ
και μια πανκισα εκεί 


Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014

Sound of Noise (2010)


Μια ομάδα απο 6 drummers σχεδιάζει να κάνει 4 μεγάλες παράνομες συναυλίες που θα φέρουν το χάος στην πόλη. Τους καταδιώκει ο άμουσος αρχηγός της αντιτρομοκρατικής.
Η αρχή έγινε με το πολυβραβευμένο short - Music for One Apartment and Six Drummers.2001. 10 χρόνια μετά, η ίδια ομάδα επιστρέφει με μεγάλου μήκους επεκτείνοντας το ίδιο concept και το διαμέρισμα γίνεται ολόκληρη πόλη.
Το μουσικό αντάρτικο αποτελείται από την Sanna Persson και την παρέα της- 6 αποτυχημένοι, δεξιοτέχνες, παθιασμένοι και σνομπ drummers που αηδιασμένοι από το μουσικό κατεστημένο της πόλης βάζουν μπροστά το μεγάλο σχέδιο "Music for One City and Six Drummers". Επικίνδυνο, τρελό, παράνομο και θα αλλάξει το κοσμο. Aποτελείται απο 4 μέρη- 4 συναυλίες σε 4 διαφορετικά σημεία της πόλης, με μουσικά όργανα τα διάφορα αντικείμενα που υπάρχουν στον ιδιότυπο συναυλιακό χώρο. Το 1ο live έχει τίτλο "Doctor Doctor Give Me (Gas in My Ass)" και θα γίνει μέσα σε χειρουργείο με όργανα τον ασθενή/tv διασημότητα και τον εξοπλισμό του χειρουργείου. Το 2ο "Money 4 U Honey" θα γίνει σε τράπεζα με κοινό τρομοκρατημένους υπαλλήλους και πελάτες- "Nobody move! This is a gig! Just listen and nobody gets hurt". Το 3ο "Fuck the Music (Kill! Kill!)" είναι έξω από την όπερα, με όργανα μπουλτόζες και κομπρεσέρ και καταστρέφει τη μεγαλείωδη συναυλία του μαέστρου/αδερφός του μπάτσου και το 4ο "Electric Love" θα γίνει στις εγκαταστάσεις της δεη με δοξάρια και έγχορδα τα καλώδια υψηλής τάσης. Ο άτονος μπάτσος/το μαύρο πρόβατο μιας οικογένειας διακεκριμένων μουσικών, μισεί τη μουσική και θέλει μόνο ησυχία. Διώκει τους κουκουλοφόρους βάνδαλους μουσικούς με μοναδικό στοιχείο τον μετρονόμο που αφήνουν πίσω τους αλλά Πως να νικήσει κάτι που δεν μπορεί να αντιληφθεί?
Μουσική crime comedy χωρίς προηγούμενο και επόμενο. Πρωτότυπη, αυθεντική, απίστευτη και όμως αληθινή (95% αυτό που ακούς είναι αυτών που βλέπεις), επιμορφωτική, ευρηματική, εξωφρενική, πειραματική, πολιτική κατά βάθος, θορυβώδης και αστεία, από ανθρώπους που αγαπούν πολύ τη μουσική και για ανθρώπους  που αγαπούν πολύ τη μουσική.
1. Οι τίτλοι των συναυλιών είναι παρμένοι από το μανιφέστο The Art of Noises.1913 του ιταλού φουτουριστή Luigi Russolo  
2.





Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Up in Smoke (1978)

Ένας άνεργος χιπις δραπευεύει από την οικογένεια του με την rolls royce του πατέρα του που τον προόριζε για τις στρατιωτικές σχολές. Στο δρόμο χαλάει η μηχανή και αναγκάζεται να κάνει οτοστοπ. Θα τον παραλάβει ένας λούμπεν που βγήκε βόλτα με ένα σαράβαλο για καμάκι. Στην αναζήτηση τους για ποιοτικό χόρτο θα καταλύξουν κυνηγημένοι απο ηλίθιους μπάτσους σε ενα ροκ διαγωνισμό στο μεξικό .
Η πρώτη  και ίσως καλύτερη μπαφο-κωμωδία. Η μάνα των stoner films. Τεράστιοι μπάφοι, τραγελαφικά σκηνικά, πολύ γέλιο από την αρχή μέχρι το τέλος, σωστό soundtrack, sex,drugs and rock n roll,μεγάλες αλήθειες και απίστευτοι χαρακτήρες που σπέρνουν την καταστροφή και τη μαστούρα στο διάβα τους. Η ταινία γνώρισε φανατικό κοινό και τεράστια επιτυχία στην εποχή της, ακολούθησαν 7 συνέχειες μέχρι το 1984, οι Cheech και Chong έγιναν οι πιο διάσημοι χασικλίδες του σινεμά και συνεχίζουν να δίνουν stand up παραστάσεις μέχρι και σήμερα.




Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Rockers (1978)

Ένας άνεργος ντραμμερ αγοράζει μια μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα για να κάνει διανομή δίσκων. Αργότερα την κλέβει η μαφία. Μαζεύει την παρέα του και πάει να την πάρει πίσω και να αποδώσει δικαιοσύνη ως άλλος ρομπέν των δασών.
Δεν έχει και πολύ σημασία η υπόθεση αλλά η μουσική. Γυρισμένο με ντοκυμαντερίστικο ύφος σε αυθεντικές φυσικές τοποθεσίες της μη τουριστικής Τζαμαικα παρουσιάζει την καθημερινότητα, τρόπο ζωής, ανθρώπινες σχέσεις, συναυλίες, χορός, φιλοσοφία,και γενικότερα την κουλτούρα των rastafari. Πρωταγωνιστούν θρύλοι της ρεγκε της δεκαετίας του 70-Robbie Shakespeare, Gregory Issacs, Jacob Miller, Jack Ruby, Richard "Dirty Harry" Hall, Leroy "Horsemouth" Wallace, Burning Spear, Big Youth, Majorie Norman, Monica Craig και οι ίδιοι κάτοικοι των γκέτο όπου όλοι παίζουν τους ευατούς τους. Δεν υπάρχουν ηθοποιοί και σκηνικά, τα πάντα είναι αυθεντικά π.χ. το σπίτι του βασικού πρωταγωνιστή Horsemouth και της οικογένειας του είναι το αληθινό τους σπίτι και το στούντιο ηχογράφησης είναι το Harry J Studios όπου ηχογραφούσαν την δεκαετία του 70 μεταξύ άλλων και ο Bob Marley. Η ταινία γνώρισε μεγάλη επιτυχία και έγινε χαμός σε όλα τα φεστιβάλ που πρωτοπροβλήθηκε. Η Μοnde έγραψε «το “Rockers” δεν είναι ταινία, είναι έργο τέχνης. Τόσο καλό που είναι δύσκολο να το πιστέψεις, κι όμως είναι αλήθεια».
Ο έλληνας (wtf) σκηνοθέτης Theodoros Bafaloukos λέει>Μέσα στα γκέτο υπήρχαν κοινωνικοί μηχανισμοί που λειτουργούσαν αυτόνομα και ξεχωριστά από το γενικό σχήμα, που ήταν η κυβέρνηση, η αστυνομία, ο στρατός και η δικαιοσύνη. Οι Τζαμαϊκανοί που ζούσαν στα γκέτο του Kingston, αθόρυβα και μακριά από την άνετη ζωή, ήταν αθώοι στην προσωπική τους ζωή και αυτό ακριβώς ήθελα να υπάρχει στην ταινία, μια πιο ρεαλιστική απεικόνιση αυτού που πραγματικά ήταν, ή που ήθελαν στ’ αλήθεια να είναι. Κάτι σαν Ρομπέν των Δασών. Ήθελα να δείξω αυτή την πλευρά τους. Η Τζαμάικα ήταν ένας ονειρικός κόσμος, όπου η πραγματικότητα όπως την ξέρουμε δεν μπορούσε να ισχύει. Ζούσαν μια κατάσταση που τους απομόνωνε απ’ τον πραγματικό κόσμο. Δεν είχες πουθενά να πας, σπάνια υπήρχε κάποιος που μπορούσες να αποκαλέσεις «μπαμπά», υπήρχαν απλά άντρες που είχαν σχέσεις με γυναίκες. Δεν υπήρχε κανονική δομή στην οικογένεια. Στις πιο πολλές περιπτώσεις δεν υπήρχε αναγνώριση των παιδιών και ενώ μεγάλωνες με μητέρα, δεν υπήρχε υποδομή να σε στηρίξει με οποιονδήποτε τρόπο, επειδή ήταν πολύ δύσκολο. Ήταν πρακτικά αδύνατο εκείνες τις μέρες να προκύψει οτιδήποτε άλλο πέρα από την ανοχή στη βία και τη νοοτροπία της συμμορίας μεταξύ των πιτσιρικάδων, ενώ οι υπόλοιποι προσπαθούσαν να τα βγάλουν πέρα στοιχειωδώς. Το σπουδαίο είναι ότι πάρα πολλοί άνθρωποι κατάφερναν να ζουν κάτω από αυτές τις φρικτές συνθήκες ειρηνικά και με παραγωγικό τρόπο. Αυτό ήταν κάτι...
Δεν χρείαζεται να είσαι φίλος της ρεγκε για να σου αρέσει η ταινία, αλλά αν είσαι θα γίνει η αγαπημένη σου. REMOVE YA!
1.ολόκληρη η (μοναδική) συνέντευξη που έδωσε ο σκηνοθέτης εδώ

Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Wild Style (1983)





Η πρώτη, καλύτερη και εγγυρότερη αποτύπωση της hip hop κουλτούρας και των στοιχείων που την συνθέτουν. ΔΕΝ είναι καλή ταινία-ντοκυμαντέρ. Είναι ντοκουμέντο. Ορόσημο. Η ΑΒ. Λεξικό. Απαραίτητο manual. Μανιφέστο. ΔΕΝ είναι το θέμα το σενάριο, η σκηνοθεσία, οι γωνίες λήψεις κτλ, αλλά το graffity, breakdance, rap, djing, frestyle, battle, scratch, πάρκα, δρόμοι, πλατείες, αλητεία, ρατσισμός, bombing, represent, τρένα, φτώχια, όνειρα, b-boys, b-girls, χρώμα, ποίηση. Στο επίκεντρο βρίσκεται ο πρωτοπόρος γκραφιτας Lee Quinones και παρακολουθούμε μια τυπική του μέρα στο Bronx το 1982. Οι διάλογοι εχουν σαμπλαριστεί άπειρες φορές. Μεταξύ άλλων εμφανίζεται και ο προφήτης GRANDMASTER FLASH. Eδώ βρίσκονται και οι απαντήσεις στο γιατί, πως, που, πότε, γιατί γελοιοποιήσε κάθε φορά που συγχέεις το rap με τη ραψωδία? Γιατί πρέπει να λες ευχαριστώ όταν κάποιοι μουντζουρώνους τους τοίχους σου? τι είναι το wild style? πως το πικ απ γίνεται μουσικό όργανο? Παρά το μηδενικό της budget γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην εποχή της και βοήθησε τα μέγιστα στην εξάπλωση αυτής της υψηλής κουλτούρας.
1.AN δεν σου λεει τπτ το όνομα GRANDMASTER FLASH μην το δεις