Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015

The Taking of Pelham One Two Three (1974)

4 βαριά οπλισμένοι άντρες καταλαμβάνουν ένα υπόγειο τρένο του μετρο της Νέας Υόρκης, κρατούν ομήρους τους επιβάτες και ζητούν μεγάλο χρηματικό ποσό για να τους αφήσουν ελεύθερους. Αν δεν ικανοποιηθεί το αίτημα τους θα εκτελούν έναν όμηρο κάθε 1 λεπτό. Οι αρχές προσπαθούν να φέρουν εις πέρας τις διαπραγματεύσεις και να μαντέψουν την έξοδο διαφυγής των απαγωγέων.
 Κλασσικούρα 70ς heist/thriller/action.  Βασισμένο στη υπερεπιτυχημένη ομότιτλη νουβέλα του Morton Feelgood. Από αυτά που θα έπρεπε να απαγορεύεται να γίνουν remake.
 Ξεκινά μ'ένα απο τα διασημότερα  thriller score (David Share) και την κατάληψη του συρμού που θα φτάσει στο Pelham στις 1.23. 4 ομοιόμορφα μεταμφιεσμένοι με κωδικά ονόματα (Mr. Blue, Mr. Green, Mr. Grey και Mr. Brown-βλ.Reservoir Dogs.1992) επιβίβαζονται από διαφορετικές στάσεις, απειλούν τον οδηγό και παίρνουν τον έλενχο του τρένου. Αποκόπτονται απ'τα υπόλοιπα βαγόνια και μένουν στο πρώτο κρατώντας ομήρους τους 18 επιβάτες. Ακολουθούν κατα γράμμα το σχέδιο τους, είναι αποφασισμένοι για όλα, δεν κάνουν παραχωρήσεις και διαπραγματεύονται με τον αστυνόμο των συγκοινωνιών που προσπαθεί να κερδίσει χρόνο. Ταμείο, γραφειοκρατεία, υπάλληλοι και δήμαρχος αναγκάζονται να συντονιστούν και να κινητοποιηθούν άμεσα ενώ όλη η μπατσαρία έχει μαζευτεί στις εξόδους του μετρό. Μια απίθανη περίπτωση που το σύστημα ασφάλειας του μεγαλύτερου μετρο του κόσμου δεν έχει προβλέψει και αρχικά μοιάζει με αστείο μιας και η μοναδική έξοδος μοιάζει να είναι το να πετάξουν με το βαγόνι μέχρι την κούβα. 
Γυρισμένη εξ ολοκλήρου σε αυθεντικούς χώρους του μετρό της Νέας Υόρκης. Συλλαμβάνει την ατμόσφαιρα και τον κυνισμό της εποχής εγκλωβίζοντας μια μικρογραφία της κοινωνίας στο έλεος 4 αδίστακτων και των αντανακλαστικών των αρχών. Oι χαρακτήρες αποκαλύπτονται σταδιακά ενώ η ασταμάτητη ένταση μεταφέρεται από το υπόγειο στο κέντρο ελένχου χωρίς υποπλοκές, ρομάτζα, εκρήξεις και ηρωισμούς. Ρεαλιστική δράση, σασπένς από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, δόσεις χιούμορ και σουπερ ερμηνείες απο Walter Matthau, Robert Shaw, Martin Balsam.  Ακολούθησαν 2 αποτυχημένα remake
1.ελλ.τίτλος - Ωρα 1:23, Πανικός στο Μετρό της Νέας Υόρκης.
2.

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015

The Salvation (2014)

 Δανός μετανάστης στην Αμερική εκδικείται τους δολοφόνους της οικογένειας του και έρχεται αντιμέτωπος με την συμμορία ενός σαδιστή τοπικού άρχοντα που καταδυναστεύει μια ειρηνική μικρή πόλη.
Ένα από τα καλύτερα δείγματα της σύγχρoνης μικρής αναβίωσης του western ήρθε παραδόξως από τη δανία. Ο Kristian Levring (προερχόμενος απο το Δόγμα 95) ανακυκλώνει τους κώδικες και τα χαρακτηριστικά του είδους και παροκολουθεί την Άγρια Δύση απο ευρωπαική σκοπιά.
Στο κέντρο της ιστορίας βρίσκεται ο πρώην στρατιώτης Jon. Έφυγε με τον αδερφό του μετά την ήττα της δανίας απο τη γερμανία στον Δεύτερο Πόλεμο του Σλέσβιχ και έχει κάνει μια καλή αρχή ως κυνηγός/έμπορος γούνας. Μετά από 7 χρόνια υποδέχεται τη γυναίκα και τον γιο τους στο στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο και το αμερικάνικο όνειρο το οποίο θα τελειώσει πριν καν ξεκινήσει όταν συναντήσουν 2 πρόσφατα αποφυλακισμένα καθίκια. Απαγωγή, βιασμός, φόνος και εκδίκηση απο τον Jon. Ο ένας απο αυτούς τυγχάνει να είναι ο αδερφός ενός στρατηγού που με την συμμορία του διοικεί την πόλη. Κάποτε ήταν καλός άνθρωπος αλλά σκοτώνοντας τόσους ινδιάνους έχει σαλέψει και για αντίποινα εκτελεί κατοίκους, διπλασιάζει τον φόρο και ζητά να να του παραδοθεί ζωντανός ο δολοφόνος. Φοβισμένοι κάτοικοι φεύγουν άρον άρον και πουλούν όσο όσο την γη τους στον δήμαρχο/νεκροθάφτη που την παραδίδει στον στρατηγό και αυτός την πουλά στην Εταιρία που αργότερα θα εκμεταλλευτεί το λάδι που κολάει (=πετρέλαιο) όταν αυτό θα αξίζει πολλά. Σ'αυτό το ντόμινο εκδίκησης, διαφθοράς, διαπλοκής και προδοσίας ο Jon θα βρεθεί μόνος εναντίον όλων και θα επιστρέψει αναζήτωντας λύτρωση στο μακελειό του φινάλε. Στην υπόθεση μπλέκεται ο δουλικός παπάς/σερίφης, η μοιραία μουγκή χήρα του καθικιού, ο μάχιμος εγγονός μια γριας που θυσιάστηκε και ο Eric Cantona- το πρωτοπαλίκαρο του στρατηγού από την Κορσική/η άλλη όψη της μετανάστευσης.
Παλιοσχολίτικο κλασσικοειδές western εκδίκησης. Δράμα, ντυμένο καουμπόικα, για ένα άντρα που τα έχει όλα και ξαφνικά τα χάνει όλα ή επιβίωση σ'ένα περιβάλλον όπου η ζωή δεν αξίζει τίποτα μπροστά στο κέρδος του ισχυρού ή μικρές καθημερινές σφαγές που εξελίσσονται στο διάβα του καπιταλισμού ή δανέζικος φόρος τιμής. Υπέροχο οπτικά χάρις τον Τέλειο φωτισμό, δυνατές ερμηνείες κυρίως από Mads Mikkelsen (Pusher Trilogy.1996-2005) και Eva Green, σωστό soundtrack, άφθονο πιστολίδι, μεγάλο body count, αναφορές στα κλασσικά του είδους, ωμή βία, διάχυτος μηδενισμός. Σαν μακρινό spaghetti preguel του There Will Be Blood (2007)
1.άλλος ένας πρώην στρατιώτης εκδικητής εδώ  
2.