Great Head Explosion Scene (16)

 
Stitches (2012)

The Greatest Opening Scene (14)

D.O.A. (1950) 
[Dead On Arrival /Κυνηγώντας Tον Δολοφόνο Μου]
ολοκληρη η ταινία με ελλ. υπότιτλους εδω

Polaroid (2000)

Aθήνα, καλοκαίρι 1998. Σε πείσμα του ποδοσφαιρικού πυρετού του Μουντιάλ και του καύσωνα, μια παρέα νέων που λατρεύει τα μιούζικαλ της Φίνος προσπαθεί να ανεβάσει μια θεατρική παράσταση. Μπαίνουν σε μια διαδικασία που θα τους φέρει αντιμέτωπους με τα προσωπικά τους προβλήματα και τις ανησυχίες τους. H Kορίνα κατεβαίνει με μια κάμερα στους δρόμους για να πάρει συνεντεύξεις από γνωστούς και αγνώστους  με θέμα τη συλλογική δράση, ο Έκτορας μπλέκεται σ'ένα gay ειδύλλιο με τον Σπύρο και ο Άγγελος στήνει μια φάρσα στα media.
Αυτό το τελευταίο είναι και το μοναδικό ενδιαφέρον σημείο της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας του Άγγελου Φραντζή (Το Ονειρο του Σκύλου.2005, Μέσα στο Δάσος.2010). Είναι η μοναδική κινηματογραφική αναφορά στο πολιτιστικό αντάρτικο των Luther Blissett.
Ο Άγγελος δημιουργεί μια πλαστή είδηση στέλνοντας ένα γράμμα σε μια εφημερίδα υπογράφοντας ως κλόουν/υπάλληλος εμπορικού κέντρου που λέει οτι θα αυτοπυρποληθεί στις ανδρικές τουαλέτες του εμπορικού κέντρου διαμαρτυρώμενος για τις εργασιακές συνθήκες, με σκοπό να φτάσει τo μύνημα του παντού. Για να γίνει πιο πιστευτό το γράμμα παίρνει τηλέφωνο την εφημερίδα ως υπεύθυνος του εμπορικού κέντρου για να διαψεύσει το γράμμα. Η εφημερίδα ψαρώνει και δημοσιοποιεί το (ανύπαρκτο) γεγονός.
Χύμα γυρισμένη με βιντεοκάμερα, μηδαμινό μπατζετ και ερασιτέχνες ηθοποιούς που παίζουν τους ευατούς τους. Σαν παρεΐστικο αστείο με  προσχηματικό σκόρπιο σενάριο που παρωδεί τα musical του Δαλιανίδη και παρακολουθεί την καθημερινότητα της παρέας και τις ανησυχίες της περί συλλογικής πολιτικής δράσης, συνειδητότητας, σεξουαλικότητας και της αληθινής φύσης της επιθυμίας, με φόντο τον τελικό του Μουντιάλ- η στιγμή που συγκεντρώνει ταυτόχρονα τα περισσότερα βλέμματα στο πλανήτη-  το πιο μαζικό Τώρα.
1.Luther Blissett ήταν μια ομάδα "σαμποτέρ των ΜΜΕ" που έδρασε στην Ιταλία από το 1994 μέχρι το 1999. Διασπείραν ψευδείς ειδήσεις και παρασύραν σε κολοσιαίες γκάφες έγκυρες εφημερίδες, περιοδικά, ιστότοπους και τηλεοπτικά δίκτυα, προκαλώντας χάος στην κοινωνία του θεάματος.
2.ολόκληρη η ταινία εδώ

The Fisher King (1991)

Επιτυχημένος κυνικός ραδιοφωνικός dj προτρέπει, άθελα, μέσα απ'την εκπομπή του, έναν ακροατή να εισβάλει σε γιαππικο ρεστοράν και να σκοτώσει όποιον βρει μπροστά του. Ο ακροατής παίρνει κατά γράμμα τα λεγόμενα του, μπουκάρει με κοντόκανη και αφήνει πίσω του 7 νεκρούς πριν ο ίδιος αυτοκτονήσει. Ο ραδιοdj χάνει την δουλειά και πιάνει πάτο. 3 χρόνια μετά, είναι αλκοολικός και συζεί πρόσκαιρα με ιδιοκτήτρια μικρού βιντεοκλαμπ, σκέφτεται συνέχεια τον τίτλο της βιογραφίας του και κάνει υπομονή μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες και επιστρέψει στις παλιές του δόξες. Μετά από ένα ακόμα γερό μεθύσι αποπειράται να αυτοκτονήσει αλλά, την τελευταία στιγμή, του σώζει την ζωή ένας ημίτρελος ρακένδυτος καλοσυνάτος Ιππότης. Ανακαλύπτει οτι ο ιππότης ήταν καθηγητής που έχασε τα λογικά του όταν σκοτώθηκε, μπροστά στα μάτια του, η γυναίκα του, σε εκείνο το εστιατόριο, εκείνη τη μέρα. Ο ιππότης ζει σε μια τρύπα, ακούει φωνές και έχει βάλει στο μάτι το Άγιο Δισκοπότηρο το οποίο έχει εντοπίσει σε ενα Κάστρο που κρύβεται στη Ν.Υ. και είναι κρυφά ερωτευμένος με μια αδέξια, ιδιόρρυθμη, μοναχική νεαρή. Ο dj νιώθει υπεύθυνος για την κατάσταση του και πιστεύει οτι αν του στήσει το προξενιό, ο ιππότης θα βρει τα λογικά του και θα ζήσει ευτυχισμένος ενώ ο ίδιος θα εξιλεωθεί και θα επιστρέψει στη παλιά του ζωή. Ο ένας βρίσκεται πάνω από τα σύννεφα και ο άλλος κάτω από τη γη- πρέπει να βρουν μια κοινή οδό για να νικήσουν τον Κόκκινο Δράκο και να εξαγνιστούν απ'το παρελθόν τους.
Η πιο mainstream ταινία του (πρώην αμερικάνου) βρετανού Terry Gilliam (Brazil.1985, The Adventures of Baron Munchausen.1988, Twelve Monkeys.1995, Fear and Loathing in Las Vegas.1998,  Tideland.2005 βάλε και όλες τις ταινίες με τους Monty Pythons) διατηρεί την αυθεντικότητα και το άμεσα αναγνωρισίμο ύφος του δημιουργού και αποτελεί μια τρελή, σύγχρονη, παραλλαγή του μύθου του βασιλιά Αρθούρου και της αναζήτησης του άγιου δισκοπότηρου. Άψωγη πρωταγωνιστική τετράδα - Robin Williams (R.I.P.), Jeff Bridges, Mercedes Ruehl, Amanda Plummer- λίγα  εφε, γέλιο και συγκίνηση σ'ενα feel good αστικό, πυκνογραμένο, σκοτεινό και πολυδιάστατο παραμύθι, μεταξύ κωμωδίας και δράματος, φαντασίας και πραγματικότητας που μιλά για τις ανατροπές της ζωής, την απώλεια, την αλληλεγγύη, τον ερώτα, την ενοχή, το παράλογο, την λύτρωση και το δικαίωμα στη τρέλα σ'ένα τρελό κόσμο.
1. O Βασιλιάς της Μοναξιάς (ελλ.τίτλος)

Ikiru (1952)

  Ένας δημόσιος υπάλληλος, αφού μαθαίνει πως έχει καρκίνο σε τελευταίο στάδιο, προσπαθεί να δώσει νόημα στους λίγους μήνες ζωής που του απομένουν.
 Ο τίτλος σημαίνει Να Ζεις και όχι Ο Καταδικασμενος όπως αποδόθηκε στα ελληνικα. Είναι ένα ακόμα (μη επικό) αριστούργημα του μεγάλου  Akira Kurosawa. Η πρώτη ύλη έρχεται απο τη νουβέλα του Τολστόι 'Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς' και εντάσσεται στο περιβάλλον της καταστραμένης μεταπολεμικής ιαπωνίας.
 Ο ήρωας είναι μεσήλικας χήρος μ'ένα παντρεμένο γιο που περιμένει να τον κληρονομήσει. Είναι προιστάμενος της υπηρεσίας δημοσίων υποθέσεων του δημαρχείου. Ανία, μιζέρια, απάθια, και μια εύφημη μνεία για τα 25 χρόνια υπηρεσίας χωρίς απουσία. Είναι κοντά στο να σπάσει το ρεκορ των 30 ετών αλλά θα χαλάσει το σερι του την μέρα που μαθαίνει οτι έχει καρκίνο στομάχου και του απομένουν μόνο 6 μήνες. Ο κόσμος γυρνά ανάποδα και απογοητευμένος απ'την μέχρι τώρα ζωή του θα προσπαθήσει βιαστικά να απολαύσει χαρές που έχει στερηθεί. Με ενα νεαρό μποεμ γνωρίζει για πρώτη φορά την έξαλλη νυχτερινή ζωή και κάνει παρέα για λίγο με μια νεαρή θαυμάζοντας την ζωηράδα της. Τελικά, το νόημα το βρίσκει στο συλλογικό καλό και θα αναζητήσει την εξιλέωση πολεμώντας, από τα μέσα, το σύστημα που του έφαγε τη ζωή. Θα εκμεταλευτεί τη καρέκλα του και θα ασχοληθεί με την γραφειοκρατικά σκαλωμένη υπόθεση μιας ομάδας κατοίκων υποβαθμισμένης περιοχής που παρακαλούν να αποξηράθει μια επικίνδυνη χαβούζα και να μετατραπεί σε πάρκο. Πιέζει όλες τις υπεύθυνες υπηρεσίες με γαιδουρινή επιμονή, παραβιάζει ιεραρχία και πρωτόκολλα, αδιαφορεί για την μαφία, επιβλέπει τις κατασκευές και επιταχύνει τις διαδικασίες ώστε να προλάβει να δει την πραγμάτωση του έργου και την εξιλέωση της άσκοπα σπαταλημένης ζωής του. Το έργο το χρεώνεται ο αντιδήμαρχος (αλλά η γειτονιά ξέρει ποιόν πρέπει να ευγνωμονεί) και στην κηδεία του οι συνάδελφοι θα ανταλλάσουν απόψεις για τον αποθανόντα αναρωτούμενοι για την απότομη στροφή της ζωής του, πως κατάφερε να φέρει σε πέρας ένα έργο σωστά και γρήγορα,  ποιός θα πάρει την πολυπόθητη θέση του και το πως πέθανε στο νεοδημιουργημένο πάρκο μια παγωμένη νύχτα. Η θυσία του θα συγκινήσει και θα παραδειγματιστούν από αυτή, όμως τα γρανάζια της γραφειοκρατίας δεν σταματούν ποτέ. Spoiler Alert.
 Η πιο αγαπημένη ταινία του Κουροσάβα. Ύμνος στη ζωή, καταγγελία της γραφειοκρατίας (ένας άλλος καρκίνος), η θέση του ατόμου στην κοινωνία, μαθήματα ζωής και θανάτου, η ηθική της εξουσίας και πολλά άλλα ζητήματα σε ένα ουμανιστικό υπαρξιακό αστικό δράμα (όχι μελό) που συγκινεί και εξοργίζει ταυτόχρονα, με περίτεχνη δομή και μη γραμμική αφήγηση, με επιρροές από γερμανικό εξπρεσιονισμό  και ιταλικό νεορεαλισμό και μια τρομερή ερμηνεία απ'τον Takashi Shimura. Άλλο ένα αριστούργημα του Αυτοκράτορα, που δεν θα χάσει τίποτα απ'την καλλιτεχνική αξία και την διαχρονική αλήθεια του μέχρι και το 2052.
1. άλλος ένας μεσήλικας υπάλληλος που αλλάζει ζωή εδω