Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014
Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014
Ms. 45 (1981)
Μια νεαρή μουγκή κοπέλα έχοντας πέσει θύμα βιασμού δύο φορές την ίδια μέρα, κυκλοφορεί την νύχτα στους δρόμους της Νέας Υόρκης με ένα 45άρι γυρεύοντας εκδίκηση από το ανδρικό φύλο.
Abel Ferrara μετά (από ένα πορνό και) το ντεμπούτο του με το θρυλικό video nastie The Driller Killer.1979 και πρίν τα King of New York.1990 και Bad Lieutenant.1992 με τα οποία έγινε ευρύτερα γνωστός. Πρωταγωνιστεί η πανέμορφη Zoe Lund σε ηλικία 17 χρονών και υποδύεται την Thana (απ'το Thanatos). Μια εύθραστη ντροπαλή ράφτρα σε οίκο μόδας με βαρετή και μοναχική ζωή λόγω της αδυνατότητας της ομιλίας, που στο δρόμο της επιστροφής για το σπιτι μετά τη δουλειά θα υποστεί βιασμό σε ένα στενό δίπλα από τα σκουπίδια και άλλον έναν, πρίν ακόμα προλάβει να συνέλθει από το σοκ, από τον διαρρήκτη που έχει εισβάλει στο σπίτι της. Ο 2ος θα είναι και το πρώτο θύμα της. Με αντεπίθεση τον χτυπά με το σίδερο στο κεφάλι, τον κάνει κομματάκια, τον βάζει στο ψυγείο και τον πετά σταδιακά στα σκουπίδια. Υποφέρει από τις πρόσφατες μνήμες βιασμού. Για να μην τρελαθεί αντιστρέφει τη βία και η βαρετή της καθημερινότητα μετατραπεται σ'ένα φονικό ντελίριο. Τα βράδια κυκλοφορεί ντυμένη προκλητικά, οπλοφορεί με το 45αρι του 2ου βιαστή, μεταμορφώνεται σε Άγγελος της Εκδίκησης (ελλ.τιτλος) και αναζητά αρσενικά θύματα που θα την πλησιάσουν πονηρά.
Διπλό βιασμό στο πρώτο 5λεπτο, συνεχίζει με ανελέητο και ισχυρό body count που περιλαμβάνει νταβαντζή, πέφτουλα, φωτογράφο, μια συμμορία, ένα σειχη κ.α. για να κορυφωθεί στο περίφημο τελικό ηδονικό ανεξέλενγκτο (σε αργή κίνηση αλα Πέκινπα) μακελειό του φινάλε όπου η Thana ντυμένη πόρνη/καλόγρια πηγαίνει σε Halloween παρτυ. Απ'τα αντιπροσωπευτικότερα φεμινιστικά rape/revenge exploitation, αν και ξεπερνά τα όρια του αγαπητού υποείδους με θρησκευτικές αναφορές και κυρίως την ευφυή πρωτότυπη σταδιακή μεταφόρφωση της ηρωίδας, που χάνει τον έλενχο της εκδικητικής της μανίας και μετατρέπεται σε serial killer (σκηνή κλειδί ο κινέζος) που απειλεί χωρίς κριτήριο οτι αρσενικό κινείται σε μια αντι-Woody Allen βρώμικη παρακμιακή απειλητική Νέα Υόρκη. Κορυφαίο low budget στυλάτο cult b movie επηρεασμένο απο τα Death Wish.1974, Thriller.A Cruel Picture.1973, Repulsion.1965 και Τaxi Driver.1976
Διπλό βιασμό στο πρώτο 5λεπτο, συνεχίζει με ανελέητο και ισχυρό body count που περιλαμβάνει νταβαντζή, πέφτουλα, φωτογράφο, μια συμμορία, ένα σειχη κ.α. για να κορυφωθεί στο περίφημο τελικό ηδονικό ανεξέλενγκτο (σε αργή κίνηση αλα Πέκινπα) μακελειό του φινάλε όπου η Thana ντυμένη πόρνη/καλόγρια πηγαίνει σε Halloween παρτυ. Απ'τα αντιπροσωπευτικότερα φεμινιστικά rape/revenge exploitation, αν και ξεπερνά τα όρια του αγαπητού υποείδους με θρησκευτικές αναφορές και κυρίως την ευφυή πρωτότυπη σταδιακή μεταφόρφωση της ηρωίδας, που χάνει τον έλενχο της εκδικητικής της μανίας και μετατρέπεται σε serial killer (σκηνή κλειδί ο κινέζος) που απειλεί χωρίς κριτήριο οτι αρσενικό κινείται σε μια αντι-Woody Allen βρώμικη παρακμιακή απειλητική Νέα Υόρκη. Κορυφαίο low budget στυλάτο cult b movie επηρεασμένο απο τα Death Wish.1974, Thriller.A Cruel Picture.1973, Repulsion.1965 και Τaxi Driver.1976
1. Γνωστό και ως Angel of Vengeance
2. Ο πρώτος βιαστής είναι ο Ferrara
3. Η Zoë Tamerlis Lund ήταν μουσικός, μοντέλο, ηθοποιός και σεναριογράφος. Συνέγραψε το Bad Lieutenant.1992 με τον Φεράρα όπου και κρατά ένα μικρό ρόλο δίπλα από τον Χάρβει Καϊτέλ. Πέθανε το 1999 σε ηλικία 37 χρόνων από χρόνια χρήση κοκαϊνης.
4.
Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2014
Umberto D. (1952)
Ο Umberto D. είναι ένας συνταξιούχος ηλικιωμένος δημόσιος υπάλληλος, που δεν έχει κανέναν άλλον στον κόσμο, πέρα από τον σκύλο του και την υπηρέτρια της σπιτονοικοκυράς του. Τα χρήματα της σύνταξης δεν φτάνουν για να πληρώσει το ενοίκιο και η έξωση πλησιάζει
Άλλο ένα αριστούργημα του ιταλικού νεορεαλισμού και των Βιτόριο Ντε Σίκα/Τσέζαρε Ζαβατίνι (The Bicycle Thief.1948, Miracle in Milan.1951) και η τελευταία του κινήματος. Ξεκινά με διαδήλωση συνταξιούχων που διαλύεται βίαια από μπάτσους. Ο Umberto προσπαθεί να πουλήσει το ρολόι και άλλα υπάρχοντα του ώστε να εξασφαλίσει τα χρήματα για το νοίκι. Τρώει σε συσσίτια και ταίζει κρυφά το σκύλο του εκεί. Η σπιτονοικοκυρά τον απειλεί με έξωση μετά από 20 χρόνια ενοικίασεις και χρησιμοποιεί το δωμάτιο του ως μπουρδέλο μέχρι να ξεκουμπιστεί. Μοναδική ανθρώπινη συντροφιά και σύμμαχος είναι η έγκυος πιτσιρίκα υπηρέτρια που δεν ξέρει ποιός απ'τους δυο φαντάρους είναι ο πατέρας. Πηγαίνει στο νοσοκομείο για μια γρύπη και προσπαθεί να ξεγελάσει τους γιατρούς (όπως τον συμβουλεύουν άλλοι φτωχοί ψεύτικοι ασθενείς) για την βεβαρημένη κατάσταση της υγείας του ώστε να μείνει περισσότερες μέρες εκεί μέχρι να έρθει η επόμενη σύνταξη. Τελικά έρχεται η έξωση και ο σκύλος χάνεται. Ευτυχώς τον βρίσκει πρίν τον αποτεφρώσει ο μπόγιας. Είναι στο τσακ να ζητιανέψει, ο σκύλος θα τον βοηθήσει αλλά η αξιοπρέπεια του δεν θα το επιτρέψει. Η απελπισία τον φέρνει στα πρόθυρα της αυτοκτονίας, αλλά ο σκύλος θα του δώσει ένα λόγο για να παραμείνει στη ζωή.
Με το τέλος του Β.Π.Π. και την πτώση του Μουσολίνι ο ιταλικός κινηματογράφος αποκτά ελευθερία λόγου, αποκόπτεται απ'το παρελθόν της προπαγάνδας και της διασκέδασης των μαζών και υποδέχεται τον Νεορεαλισμό, την πιο γόνιμη και ανανεωτική προσπάθεια του μεταπολεμικού κινηματογράφου. Αρνούμενος τις συμβάσεις του εμπορικού σινεμά και του θεάματος, τις τεχνικές και τα στερεότυπα, κρατά μια ηθική στάση (που μετατρέπεται και σε αισθητική) απέναντι στα προβλήματα της εποχής και αναπαριστά με ειλικρίνεια και ρεαλισμό ένα κομμάτι ζωής παρακολουθώντας πραγματικούς ανθρώπους με πραγματικά προβλήματα σε πραγματικό περιβάλλον, ωθώντας το κοινό να αναγνωρίσει ανώδυνα την γύρω του πραγματικότητα, να εμπνευστεί και να αλλάξει την θεώρηση του για τον κόσμο. Γυρισμένη με απλότητα στο φυσικό ριμαγμένο αστικό τοπίο της μεταπολεμικής Ρώμης με ερασιτέχνες ηθοποιούς, χωρίς στυλιζάρισματα, εντυπωσιασμούς, μελό κορώνες, καταγγελίες και διδακτισμούς προσδίδει στην πεζή καθημερινότητα βάθος και τραγικές διαστάσεις που ξεπερνούν την απλοικότητα της υπόθεσης και καταργούν τα σύνορα μεταξύ τέχνης και ζωής, κάνοντας τον Ουμπέρτο- ένας άνθρωπος που παλεύει να διατηρήσει την αξιοπρέπεια του σε ενα καθεστώς εξαθλίωσης και ατομικισμού- σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής με διαχρονικό και παγκόσμιο αλληγορικό υπόβαθρο.
1. Eλλ.τίτλος- Οτι Μου Αρνήθηκαν οι Άνθρωποι
2.Έρχεται αμερικάνικο remake (δεν είναι αστείο) που θα εξελίσσεται στην σημερινή Νέα Υόρκη από κάποιον Roy Carlo
3. H ταινία προκάλεσε την βίαιη αντίδραση των ιταλικών αρχών που θεωρούσε οτι παρουσιάζει πολύ αρνητικά την ιταλική κοινωνία και σταμάτησε την εξαγωγή ταινιών που παρουσιάζουν την ιταλία σαν καταθληπτική χώρα που υστερεί σε δικαιοσύνη για τους πολίτες της.
Άλλο ένα αριστούργημα του ιταλικού νεορεαλισμού και των Βιτόριο Ντε Σίκα/Τσέζαρε Ζαβατίνι (The Bicycle Thief.1948, Miracle in Milan.1951) και η τελευταία του κινήματος. Ξεκινά με διαδήλωση συνταξιούχων που διαλύεται βίαια από μπάτσους. Ο Umberto προσπαθεί να πουλήσει το ρολόι και άλλα υπάρχοντα του ώστε να εξασφαλίσει τα χρήματα για το νοίκι. Τρώει σε συσσίτια και ταίζει κρυφά το σκύλο του εκεί. Η σπιτονοικοκυρά τον απειλεί με έξωση μετά από 20 χρόνια ενοικίασεις και χρησιμοποιεί το δωμάτιο του ως μπουρδέλο μέχρι να ξεκουμπιστεί. Μοναδική ανθρώπινη συντροφιά και σύμμαχος είναι η έγκυος πιτσιρίκα υπηρέτρια που δεν ξέρει ποιός απ'τους δυο φαντάρους είναι ο πατέρας. Πηγαίνει στο νοσοκομείο για μια γρύπη και προσπαθεί να ξεγελάσει τους γιατρούς (όπως τον συμβουλεύουν άλλοι φτωχοί ψεύτικοι ασθενείς) για την βεβαρημένη κατάσταση της υγείας του ώστε να μείνει περισσότερες μέρες εκεί μέχρι να έρθει η επόμενη σύνταξη. Τελικά έρχεται η έξωση και ο σκύλος χάνεται. Ευτυχώς τον βρίσκει πρίν τον αποτεφρώσει ο μπόγιας. Είναι στο τσακ να ζητιανέψει, ο σκύλος θα τον βοηθήσει αλλά η αξιοπρέπεια του δεν θα το επιτρέψει. Η απελπισία τον φέρνει στα πρόθυρα της αυτοκτονίας, αλλά ο σκύλος θα του δώσει ένα λόγο για να παραμείνει στη ζωή.
Με το τέλος του Β.Π.Π. και την πτώση του Μουσολίνι ο ιταλικός κινηματογράφος αποκτά ελευθερία λόγου, αποκόπτεται απ'το παρελθόν της προπαγάνδας και της διασκέδασης των μαζών και υποδέχεται τον Νεορεαλισμό, την πιο γόνιμη και ανανεωτική προσπάθεια του μεταπολεμικού κινηματογράφου. Αρνούμενος τις συμβάσεις του εμπορικού σινεμά και του θεάματος, τις τεχνικές και τα στερεότυπα, κρατά μια ηθική στάση (που μετατρέπεται και σε αισθητική) απέναντι στα προβλήματα της εποχής και αναπαριστά με ειλικρίνεια και ρεαλισμό ένα κομμάτι ζωής παρακολουθώντας πραγματικούς ανθρώπους με πραγματικά προβλήματα σε πραγματικό περιβάλλον, ωθώντας το κοινό να αναγνωρίσει ανώδυνα την γύρω του πραγματικότητα, να εμπνευστεί και να αλλάξει την θεώρηση του για τον κόσμο. Γυρισμένη με απλότητα στο φυσικό ριμαγμένο αστικό τοπίο της μεταπολεμικής Ρώμης με ερασιτέχνες ηθοποιούς, χωρίς στυλιζάρισματα, εντυπωσιασμούς, μελό κορώνες, καταγγελίες και διδακτισμούς προσδίδει στην πεζή καθημερινότητα βάθος και τραγικές διαστάσεις που ξεπερνούν την απλοικότητα της υπόθεσης και καταργούν τα σύνορα μεταξύ τέχνης και ζωής, κάνοντας τον Ουμπέρτο- ένας άνθρωπος που παλεύει να διατηρήσει την αξιοπρέπεια του σε ενα καθεστώς εξαθλίωσης και ατομικισμού- σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής με διαχρονικό και παγκόσμιο αλληγορικό υπόβαθρο.
1. Eλλ.τίτλος- Οτι Μου Αρνήθηκαν οι Άνθρωποι
2.Έρχεται αμερικάνικο remake (δεν είναι αστείο) που θα εξελίσσεται στην σημερινή Νέα Υόρκη από κάποιον Roy Carlo
3. H ταινία προκάλεσε την βίαιη αντίδραση των ιταλικών αρχών που θεωρούσε οτι παρουσιάζει πολύ αρνητικά την ιταλική κοινωνία και σταμάτησε την εξαγωγή ταινιών που παρουσιάζουν την ιταλία σαν καταθληπτική χώρα που υστερεί σε δικαιοσύνη για τους πολίτες της.
4. Ολόκληρη η ταινία με ελληνικούς υπότιτλους ΕΔΩ
5.
Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014
Ο Κλοιός (1987)
Φθινόπωρο 1948, λίγο πριν το τέλος του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα. Η αριστερά διώκεται από δεξιές παρακρατικές οργανώσεις και επαγγελματίες αντικομμουνιστές. Έξι αριστεροί νέοι αστικών οικογενειών της Θεσσαλονίκης απο 17 εως 23 ετών, αισθανόμενοι τον κλοιό της σύλληψης και του θανάτου να σφίγγει γύρω τους, συλλαμβάνουν ένα εξαιρετικά παράτολμο σχέδιο. Κατεβαίνουν στην Αθήνα δήθεν για να δώσουν εξετάσεις για το Πολυτεχνείο, παίρνουν το αεροπλάνο για τη Θεσσαλονίκη και αναγκάζουν τον πιλότο με σουγιάδες και μια μολοτοφ να τους οδηγήσει στη γειτονική Γιουγκοσλαβία, όπου μαζί με άλλους συντρόφους θα ζητήσουν πολιτικό άσυλο. Το σχέδιό τους υλοποιείται κατά γράμμα και εγγράφεται ως η πρώτη αεροπειρατεία στα παγκόσμια χρονικά. Το καθεστώς ανακρίνει τις οικογένειες τους, θέτει σε διαθεσιμότητα και προφυλακίζει τους πιλότους διότι δεν κατάφεραν να παραπλανήσουν τους αεροπειρατές και να προσγειώσουν το αεροπλάνο σε ελληνικό έδαφος και συνδέει τους νεαρούς με την υπόθεση του αμερικάνου δημοσιογράφου Τζορτζ Πόλκ που δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη τον Μάιο του 1948 (ο πρώτος δυτικός εκπρόσωπος των μίντια που έπεσε θύμα του Ψυχρού Πολέμου).
Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014
M (1931)
Βερολίνο.1930. Η τοπική κοινωνία αναστατώνεται από την ύπαρξη ενός τρομακτικού serial killer που σκοτώνει μόνο παιδιά. Η αστυνομία φρουρεί κάθε δρόμο και διεξάγει εξονυχιστικές έρευνες στις συνοικίες. Ο υπόκοσμος δυσαναχετισμένος με την βαριά αστυνόμευση αναλαμβάνει δράση με δική του έρευνα για τον εντοπισμό του δολοφόνου.
Άλλο ένα αριστούργημα του αυστριακού Φριτς Λανγκ. H σημαντικότερη γερμανική ταινία όλων των εποχών. Η μάνα των ταινιών για serial killer, θεμελιωτής της αστυνομικής ταινίας και πρόδρομος του νουάρ. Η πρώτη ομιλουσα ταινία του Λανγκ και η αγαπημένη του. Το σενάριο ανήκει και πάλι στην τότε σύζυγο του Thea von Harbou και μετέπειτα οπαδό των ναζί που εκείνη την περίοδο ήταν το δεύτερο σε έδρες κόμμα και προσπαθούσε να εμποδίσει την παραγωγή. Αυτή την ζοφερή περίοδο και το κοινωνικοπολιτικό της κλίμα καταγράφει (χωρίς αναφορά στους ναζί) με αφορμή τον πανικό που σπέρνει στην πόλη ένας δολοφόνος παιδιών.
Ξεκινά με μια παρέα παιδιών να παίζουν αμπεμπαμπλόμ τραγουδώντας "Περίμενε, δεν θα αργήσει, ο άντρας στα μαύρα θα είναι σύντομα εδώ, με το μπαλτά του τόσο αληθινό, θα σε κάνει κομματάκια! Είσαι έξω". Μια νοικοκυρά περιμένει την κόρη της να γυρίσει από το σχολείο. Αυτή παίζει με την μπάλα της χτυπώντας μια αφίσα/επικήρηξη του δολοφόνου. Η σκία του καλύπτει ξαφνικά την αφίσα (μια από τις πολλές σκηνές ανθολογίας). Άλλο ένα φονικό. Το 8ο σε 8 μήνες. Κυκλοφορεί διακριτικά, αμέριμνος σφυρίζοντας το σκοπό του In the Hall of the Mountain King του Edvard Grieg ανάμεσα σε 4 εκ. ανθρώπους με όπλα του γλυκά, παιχνίδια και παγωτά. Δεν αφήνει ποτέ ίχνη ενώ η μικροαστική καλοκάγαθη όψη του είναι και η κάλυψη του. Φόβος και παράνοια κυριέυει την πόλη, όλοι υποπτεύονται τους πάντες και παραιτούνται μερικών δικαιωμάτων τους δεχόμενοι μεγαλύτερη αστυνόμευση. Οι χωρίς ελπίδες αλλεπάλληλες αστυνομικές έρευνες, ασταμάτητες περιπολίες, εφόδοι και ανακρίσεις σε στέκια και καμπαρέ δυσκολεύουν την δράση του υποκόσμου που αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Οι αρχηγοί των συμμοριών συνεδριάζουν για την κοινή τους δράση και με την βοήθεια του συνδικάτου των ζητιάνων (βλ.Όπερα της Πεντάρας) βρίσκουν τα ίχνη του. Ακολουθεί κυνηγητό και ο περίφημος λόγος υπεράσπισης στο ιδιότυπο λαικό δικαστήριο του συγκλονιστικού φινάλε.
Η πρωτοποριακή χρήση του ήχου (π.χ. το εύρημα του σφυρίγματος) και ο ρόλος του στην αφήγηση, ο εξπρεσιονιστικός φωτισμός και τα σκηνικά που δημιουργούν μια μόνιμα απειλητική και νοσηρή κλειστοφοβική ατμόσφαιρα παρά την απουσία βίας εντός κάδρου, το πρωτοποριακό παράλληλο μοντάζ ταύτισης αστυνομίας και υποκόσμου και η σύνθεση των πλάνων, η εκπληκτική ερμηνεία του πρώτου Δράκου Peter Lorre (αν και εμφανίζεται σχετικά λίγο) και η πρωτοφανής (ακόμα και σήμερα) απολογία του, το καθολικό θέμα και οι προεκτάσεις του (κοινωνιολογία, ψυχολογία, δικαιοσύνη), η ντοκιμαντερίστικη αναπαράσταση των ερευνών και η πιστότατη περιγραφή των ηθών και κοινωνικών συνθηκών της εποχής, η δεξιοτεχνική σκηνοθεσία και το σασπενς είναι κάποιοι απο τους λόγους που βρίσκεται ανάμεσα στις καλύτερες ταινιές του παγκόσμιου κινηματογράφου.
1. Ο τίτλος «Μ» βγαίνει από τη λέξη Morder που στα γερμανικά σημαίνει Δολοφόνος. Ο ελληνικός τίτλος είναι Ο Δράκος του Ντίσελντορφ και ας εξελίσσεται στο Βερολίνο
2. Για λόγους αυθεντικότητας ο Λάνγκ χρησιμοποίησε πραγματικούς
κακοποιούς στο φιλμ και έμεινε χωρίς κομπάρσους, επειδή τουλάχιστον 20
από αυτούς συνελήφθησαν από την αστυνομία.
3. Ο υπουργός προπαγάνδας των ναζί, Josef Goebbels, εντυπωσιασμένος από τη δύναμη του κινηματογράφου του Lang, του πρόσφερε τη θέση του διευθυντή του Γερμανικού Κινηματογραφικού Ινστιτούτου. Όμως, ο Lang, που ήταν αντίθετος με τους ναζί, αρνήθηκε και την κοπανησε για Παρίσι και μετά για Αμερική
4. Αμερικάνικο remake Μ (1951) από τον Joseph Losey (The Servant.1963)
5. Δεν απαγορεύτηκε το «Μ» το 1933 με την άνοδο των ναζί στην εξουσία όπως λέγεται, αλλά το The Testament of Dr. Mabuse .1933
6. Ολόκληρη η ταινία με ελληνικούς υπότιτλους ΕΔΩ
7.
7.


Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013
The Texas Chain Saw Massacre (1974)

Και βέβαια το γκραν γκινιόλ είναι κατώτερο είδος μόνο για τους αδαείς και τους σνομπ. Για έναν πραγματικό κινηματογραφόφιλο (όχι του Σαββατοκυριακάτικου), το γκραν γκινιόλ έχει ίσα δικαιώματα στη προσοχή του με οποιοδήποτε άλλο είδος. Άλλωστε δεν υπάρχουν καλά και κακά είδη! Μόνο καλές και κακές ταινίες. Και το φιλμ του Χούπερ είναι ένα κομψοτέχνημα που στηρίζεται, πριν απ'το καθετι, σε μια θαυμαστή γνώση της αφηγηματικής οικονομίας και της λειτουργίας των εναλλασσόμενων ρυθμών"
Βασίλης Ραφαηλίδης. 1976
1. O Σχιζοφρενής Δολοφόνος με το Πριόνι (ελλ.τίτλος)
Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013
Treevenge (2008)
Christmas trees ripped out of their forest plan revenge against people enjoying the holidays.
Treevenge from jasoneisener on Vimeo.
Dir: Jason Eisener (Hobo with a Shotgun.2011)
Treevenge from jasoneisener on Vimeo.
Dir: Jason Eisener (Hobo with a Shotgun.2011)
Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013
Stranger Than Paradise (1984)

Η 2η ταινία του Jim Jarmusch και αυτή που τον χρέωσε πρωτοπόρο του ανεξάρτητου κινηματογράφου (αν και ο ιδιος προτιμά τον όρο garage movies). Η μεγάλη της επιρροή στο μοντέρνο σινεμα της χάρισε μια θέση στη λίστα με τις σημαντικότερες αμερικάνικες ταινίες του 20ου αιώνα για την πολιτιστική, ιστορική και αισθητική της αξία.
Είναι χωρισμένη σε 3 μέρη. Στο πρώτο (New World) δεν συμβαίνει τίποτα. Ο μοναχικός, σιωπηλός, βαρύς Γουίλι (John Lurie των Lounge Lizards) που θέλει να ξεχάσει οτι είναι μετανάστης μένει σ'ένα άθλιο μικρό διαμέρισμα σε μια επικίνδυνη συνοικία και με βαριά καρδιά δέχεται να φιλοξενήσει την ξαδέρφη (Eszter Balint) που ακούει συνέχεια το I Put A Spell On You (σήμα κατατεθέν της ταινίας) του Screamin' Jay Hawkins (he's a wild man, so bug off). Όλη μέρα tv, και λίγο πασιέντζα. Αδιάφορη συνάντηση, δύσκολη συμβίωσή. Στο 2ο μέρος (Οne Υear Later) πάλι δεν συμβαίνει τίποτα. Ο Γουίλι και ο καλοκάγαθος Έντι (Richard Edson αφού παράτησε τους Sonic Youth) μετά από μια πετυχημένη συνεταιρική κομπίνα στα χαρτιά, για να αποδράσουν απο την ανία, επισκέπτονται την ξαδέρφη που δουλεύει σε φαστφουντάδικο και την θεία που δεν θέλει να γίνει αμερικάνα στο βαρετό και χιονισμένο Κλίβελαντ. Όλη μέρα tv, μια ταινία καράτε στο σινεμά και μια βόλτα σε μια παγωμένη αόρατη λίμνη. Στο 3ο μέρος (Paradise) πάλι δεν συμβαίνει τίποτα. Φτάνουν στη Φλόριντα που δεν μοιάζει με καρποσταλικό παράδεισο τελικά. Οι άντρες πηγαίνουν να τζογάρουν και η Εύα κάθεται και τους περιμένει σε ενα μοτελ.
Πάνω στο "Είναι αστείο. Πηγαίνεις σε κάποιο καινούργιο μέρος...κι όλα μοιάζουν ίδια" χτίζεται η ταινία και παρακολουθεί τρεις λούμπεν απόκληρους να προσπαθούν να αποδράσουν απο την ανιαρή καθημερινότητας τους. Περιφέρονται άσκοπα, επιβιώνουν ελπίζωντας να πιάσουν γρήγορα την καλή και να αγγίξουν το περιβόητο αμερικάνικο όνειρο. Μέχρι τότε θα συνυπάρχουν στον ίδιο μουντό δρόμο χωρίς να επικοινωνούν και σαν εξόριστοι θα αναζητούν απελπισμένα ένα φανταστικό παράδεισο. Αποτελείται εξ ολοκλήρου από διαδοχικά ανεξάρτητα μεταξύ τους βρώμικα ασπρόμαυρα μονοπλάνα ενώ η δράση της εξελίσσεται μέσα από την αδράνεια των ηρώων, μισοτελειωμένους λιγοστούς διαλόγους, μισά ανέκδοτα, αποτυχημένα ραντεβού και σιωπές για να καταλήξει σε ένα απρόσμενο φινάλε. Ιδιομορφο αφαιρετικό road movie, γυρισμένο με μηδαμινο μπατζετ στις 3 πόλεις που αναφέρονται χωρίς όμως να δείχνει τίποτα χαρακτηριστικό από αυτές, με υπερ μινιμαλιστικό στυλ και απλούστατο χειρισμό, επηρεασμένο απο την Nouvelle Vague, τα road movies του Wim Wenders, το Νεουρκεζικο underground και το αντισινεμα του Ozu, μακριά απο την παραδοσιακή χολυγουντιανή αφήγηση και αποφευγοντας τον χαρακτηρισμό art film, σκιαγραφεί την αποξένωση στον σύγχρονο δυτικό παραδεισένιο κόσμο μέσα απ'το βλέμμα ενός ανατολικοευρωπαίου μετανάστη με χιούμορ, συμπάθεια και λεπτή ειρωνία. Οι μικρές μη δραματικές στιγμές της καθημερινότητας αποκτούν φιλμική υπόσταση και ένας νέος σινεμας γεννιέται .
1.Δεν περνάει τυχαία ο Τάσος Δενέγρης εξώ απο σινεμά που παίζεται το Πέρα Από Τον Παράδεισο (ελλ.τίτλος) στην ταινία Σχετικα Με Τον Βασίλη (1986) του Σταύρου Τσιώλη
2.Ο Man With Money στο φιναλε ειναι ο Rammellzee
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)