Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Conspirators Of Pleasure (1996)


6 ανθρωποι σπαταλούν τον χρόνο τους κατασκευάζοντας πρωτότυπα "σκεύη" ηδονής για να ικανοποιήσουν τις "παράξενες" ερωτικές φαντασιώσεις τους. Ένας άντρας κατασκευάζει ένα ομοίωμα κουστούμι κόκορα. Η γειτόνισσα φτιάχνει ένα αχυρένιο ομοίωμα του. Η ταχυδρόμος φτιάχνει μπαλάκια από ζύμι. Ο ψιλικατζής ενσωματώνει 5 χέρια στην τηλεόραση. Ο μπάτσος φτιάχνει βούρτσες από γούνες και καρφιά και η γυναίκα του, παρουσιάστρια ειδήσεων, εκτρέφει 2 κυπρίνους...
Όλοι συνδεόνται με κάποιο συνωμοτικό τρόπο που ντρέπονται ή φοβούνται και μεταξύ τους να αποκαλύψουν. Σιγά σιγα η συναρμολόγιση επιτυγχάνεται και η τελετουργία της αυτο-ερωτικής πράξης έρχεται σαν το τελευταίο πράγμα που απέμεινε στον κόσμο. Η πολυπλοκότητα, η διαδικασία και ο συμβολισμός των αντικειμένων, τους προσδίδουν μια ιερατική και καλλιτεχνική διάσταση. Η χωρίς διαλόγους και λέξεις αφήγηση εξελλίσεται παράλληλα, από το βασανιστικό pleαsure delay της προετοιμασίας ως την κορύφωση που έρχεται μόνο όταν φαντασία και πραγματικότητα ταυτίστούν ώστε να διαγράψουν τους ανυπόφορους πολιτικούς και κοινωνικούς θεσμούς. Οι Συνωμότες της Ηδονής επικοινωνούν μεταξύ τους μόνο μέσω ένοχων βλεμμάτων τάσσομενοι σε μια μοναξιά πέρα από το λογικό και παράλογο, το καλό και κακό, το ηθικό και ανήθικο.
Ο Σβανκμάγιερ της Τσεχικης σχολής του σουρρεαλισμού σ'αυτή φετιχιστική μαύρη κωμωδία προφητεύει τη προσομοίωση της απόλαυσης και την ψηφιαξή επαφή και αναφέρει σαν ειδικούς συμβούλος του τους Μαρκήσιος ντε Σαντ, Λέοπολντ φον Ζάχερ Μάζοχ, Λουί Μπουνιουέλ, Μαξ Ερνστ, Σίγκμουντ Φρόιντ και Μπόχουσλαβ Μπρουκ. Η φαντασία, προς κάθε κατεύθυνση και χωρίς προκαταλήψεις είναι διάχυτη σε όλα τα έργα του, καταφέρνει να υλοποιείται με ένα συνδυασμό γλυπτικής, stop motion animation και κουκλοθέατρο. Με 25 τουλάχιστον ταινιών μικρού μήκους (υπάρχουν πολλές στο youtube) και 6 μεγάλου, μια σχολή μόνος του, με Τιμ Μπάρτον και Τέρι Γκίλιαμ προσκυνητές, 50 χρόνια μοιράζει ντόπες ακολουθώντας μια προσωπική πορεία μακριά από τις συμβάσεις και τις απαίτησεις της αγοράς
1.επέστρεψε το 2010 με το Surviving Life (Theory and Practice)

2 σχόλια:

  1. Εξαιρετική ταινία και η καλύτερη του Σβανμάγιερ. Ξέρει ο άτιμος να χειρίζεται πολύ καλά τον σουρεαλισμό. Έβγαλε και ταινία το 2010; Ωραία. Θα την ψάξω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο σουρεαλισμός υφίσταται μέσα στην πραγματικότητα, όχι παράλληλα με αυτήν-Jan Svankmajer

    επισης πολυ καλα FAUST(1994),SILENI (2005),ALICE(1988)απο μεγ.μηκους

    ΑπάντησηΔιαγραφή