Henry Fool (1997)

Ο Σάιμον είναι ένας νεαρός, δειλός, αντικοινωνικός, απαθής, ανέκφραστος σκουπιδιάρης που ζει με την καταθλιπτική μητέρα του και την σεξομανή αδελφή του σε ένα άθλιο διαμέρισμα ενός φτωχού προαστίου της Νέας Υόρκης. Την μονότονη ζωή τους θα ταράξει ο νέος ενοικιαστης του υπογείου. O Henry -πρόσφατα αποφυλακισμένος, μποέμ, αυθάδης, μεθύστακας, ψευτοδιανοούμενος  - γράφει τα απομνημονεύματα του, ένα μείγμα ποίησης, φιλοσοσοφίας, πολιτικής και πορνογραφήματος που "όταν το τελειώσει θα ανoiξει μια τεράστια τρύπα στην αντίληψη του κόσμου". Θα γίνει μέντορας του Σάιμον, θα τον εμπνεύσει και θα τον ενθαρρύνει να εξελίξει την ποιητική γραφή του. Το αποτέλεσμα είναι ένα αισχρό σκατολογικό ποίημα που όταν κάποιο μέρος του θα δημοσιευτεί στο ίντερνετ θα προξενήσει τρομερές αντιδράσεις από το σύνολο της κοινωνίας και των media. H κακή διαφήμιση μονό κακό δεν θα του κάνει και θα τον οδηγήσει μέχρι το νομπέλ λογοτεχνίας.

Ο Χαλ Χάρτλεϊ, κορυφαία προσωπικότητα του ανεξάρτητου αμερικάνικου κιν/φου των 90ς , για άλλη μια φορά τα κάνει όλα μόνος του- σενάριο (βραβείο καννών 98), μουσική, σκηνοθεσία, παραγωγή. Στην εμπορικότερη και μια από τις καλύτερες ταινίες του το θέμα και πάλι είναι οι ανθρώπινες σχεσεις, τα όνειρα, οι αξίες και τα αδιέξοδα "απλών ανθρώπων" όπως αυτά εκδηλώνονται μέσα στο αμερικανικό πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό πλαίσιο και ταυτόχρονα είναι ένας διαλογισμός πάνω στην τέχνη, την πολίτική, τον πολιτισμό και την μαζική κουλτούρα. Το μεγάλο ατού τις ταινίας είναι το πρωτότυπο πλούσιο σενάριο, οι - every word matters-διάλογοι, το πανέξυπνο χιούμορ και η απουσία οποιοδήποτε κλισέ. Η αποστασιοποιημένη λιτή σκηνοθεσία αφήνει τα διάφορα τρελά σκηνικά να συμβαίνουν με απόλυτη φυσικότητα (με μια κρυφή μελανχολία) ενώ εξαίρετες είναι και οι αυτοσχεδιαστικές ερμηνείες όλων των ηθοποιών. Μια γλυκόπικρη (σχεδόν) κωμωδία με ιδιαίτερο ύφος που δεν κουράζει ποτέ (παρά την αποτρεπτική της διάρκεια-137 min) μέχρι το λυτρωτικό και συγκινητικό φινάλε .Αν και η δεκαετία του 90 ήταν πολύ παραγωγική για τον Hartley, από το 2000 και μετά δεν έχει να υποδείξει κάτι αξιόλογο.