Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

A.C.A.B.: All Cops Are Bastards (2012)


παραπλανητικος και προκλητικος ο τιτλος. οι προθεσεις της ταινιας φαινονται στους τιτλους αρχης -τα ματ παραλαμβανουν τον εξοπλισμο τους και ετοιμαζονται για μια διαδηλωση απεργων -ακουγεται το Seven Nation Army- The White Stripes... οταν για 7η φορα ο πιο αντρας της παρεας/διμοιριας- ο κομπρα-αθωωνεται για υπερβολικη βιαιη συμπεριφορα ξεσπα σε χορο τραγουδωντας με την παρέα του το Police on my Back- The Clash...που ναι η μπαλα οεο ?
προς αποφυγην ενος σκατολογικου παραληρηματικου κειμενου θα εμπιστευτουμε την παντα αξιοπιστη στηλη The Cine Zone απο το  εντυπο δρομου Aυτονομη Ζωνη

Πολυαναμενόμενη για όλους μας ταινία, τόσο εξαιτίας του τίτλου και της θεματικής της όσο και εξαιτίας της προέλευσης της μιας και δεν είχαμε ξαναδεί ιταλική hooligan movie. Η ταινία όμως ήταν σκέτη απογοήτευση. Αντί για hooligan movie μας βγήκε cop movie. Μια περιγραφή της καθημερινότητας κάποιων μπάτσων, λίγο γήπεδο, αρκετή βία και ξυλίκι, λίγο νεοφασισμός και ξενοφοβία, πάρε και για τίτλο ένα A.C.A.B και αυτό ήταν... Ένας από τους μπάτσους έχει σπίτι του κορνίζα τον ντούτσε, ο άλλος έχει (πρώην) γυναίκα μετανάστρια, ένας άλλος είναι πρώην χούλιγκαν και προλετάριος και όλοι μαζί απαρτίζουν μια παρέα μπάτσων των δυνάμεων των μ.α.τ.
Τη μια η μπατσοπαρέα αυτή παρουσιάζεται ξενοφοβική και βίαιη, την άλλη φιλεύσπλαχνη με κοινωνικές και ανθρώπινες ευαισθησίες… Τη μια τους παρουσιάζει φασίστες και εθνίκια, την άλλη τους δείχνει να μπουκάρουν σε κατάληψη ιταλών «αυτόνομων» εθνικιστών προκειμένου να εκδικηθούν για μαχαιριά που έφαγε ένας μπάτσος της παρέας... Ότι να ναι…
Και εννοείται πως δε μας νοιάζει ούτε μας ενδιαφέρει  η καθημερινότητα των μπάτσων. Πόσο μάλλον μια «μπατσοτόλμη και γοητεία» που παρουσιάζει τους μπάτσους σαν φιλεύσπλαχνους και ανθρωπιστές(!!). Καθόλου τυχαίο που οπαδοί της Roma ανάρτησαν πανί (που ανέφερε: "Ο Federico, o Stefano, o Gabrielle και άλλοι ακόμη... "Α.C.A.B" δεν είναι μία ταινία"..) κράζοντας την εν λόγω ταινία.

1.ACAB -Κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από το ομώνυμο τραγούδι του Oi Punk συγκροτήματος 4-Skins, από το ντεμπούτο άλμπουμ τους του 1982 "The Good, The Bad & The 4-Skins" αλλά πήρε πολιτικό νόημα όταν χρησιμοποιήθηκε κατά την μεγάλη απεργία των Άγγλων ανθρακωρύχων το 1984/1985... Αργότερα, αποτυπώθηκε σε τατουάζ φυλακισμένων και φανατικών οπαδών διαφόρων ποδοσφαιρικών ομάδων...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου