Shock Corridor (1963)

Νεαρός εγωμανής δημοσιογράφος εισέρχεται σε ψυχιατρείο ως ασθενής για να πλησιάσει τους 3 μάρτυρες/τρόφιμους ενός μυστήριου φόνου. Ο ένας θύμα τoυ κομφορμισμού και της αντικουμουνιστικής μανίας, ο άλλος είναι ο μοναδικός νέγρος φοιτητής σε πανεπιστήμιο του Νότου, πιστεύει οτι είναι λευκός και είναι οπαδός της "λευκής κυριαρχίας" και της ΚΚΚ και ο άλλος είναι νομπελίστας φυσικός, δούλεψε στην ατομική βόμβα και τώρα έχει μυαλό μικρού παιδιού. Θα καταφέρει να υποστεί τον εγκλεισμό και τις σκληρές συνθήκες διαβίωσης, ώστε να παρεί την απάντηση στο "ποιός σκότωσε τον Σλόαν" και να αναγνωριστεί επιτέλους ως ευσυνείδητος μάχιμος δημοσιογράφος που αποκαλύπτει τις προτώγονες πρακτικές των ψυχιατρείων και να πάρει το Pulitzer ή θα γίνει και το δικό του μυαλό πολτός?
 Το ψυχιατρείο ως μικρογραφία της αμερικής, οι τρόφιμοι ως πολίτες της, οι δεσμοφύλακες και γιατροί ως ο κρατικός μηχανισμός και η τρέλα ως φυσικό επακόλουθο του αμερικάνικου ονείρου/ εφιάλτη. Αλληγορία, με ύφος αστυνομικού φιλμ νουάρ,  με έξυπνα κόλπα στον ήχο και στο μοντάζ, διάχυτη παράνοια στην ατμόσφαιρα και με "κατευθείαν στο ζητούμενο" αφήγηση, για τις ακρότητες και την υποκρισία της μετά Β.Π.Π. αδίστακτης αμερικανικής κοινωνίας που υποκύπτει στο βάρος και τις ενοχές της υποσχόμενης "επιτυχίας". Κλασσικό cult b movie από το μέλλον που θεωρήθηκε σκουπίδι με αδέξιες καλλιτεχνικές αξιώσεις. Ο Fuller (παραγωγός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης) πάντα ανεξάρτητος, αντισυμβατικός, επιδραστικότατος, ελεύθερος από τις συμβάσεις του hollywood, θα έμενε για πάντα στην αφάνια αν δεν τον αναδείκνυαν κάποιοι μανιακοί του σινεμά όπως οι Godard και Wenders και αργότερα οι Scorsese, Tarantino και Jarmusch