Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

The Night Porter (1974)

Βιέννη 1957. Η Λουτσία (Charlotte Rampling), σύζυγος διευθυντή ορχήστρας και παλιά κρατούμενη σε Ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, καταλύει σε ένα κλασικό μπαρόκ Βιεννέζικο ξενοδοχείο. Εκεί, θυρωρός είναι ο χαμηλών τόνων Μαξ (Dirk Bogarde). Ο Μαξ, στον πόλεμο υπηρέτησε ως υψηλόβαθμος αξιωματικός των Ναζί- βασανιστής στο ίδιο στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου βρέθηκε η Λουτσία, αναπτύσσοντας μαζί της μια ιδιαίτερη σεξουαλική σαδομαζοχιστική σχέση. Οι δυο τους, θα ξαναζήσουν ως το τέλος τη σχέση τους, με τους ρόλους θύτη και θύματος να εναλάσσονται. Αυτή η σχέση θα θέσει σε κίνδυνο τα σχέδια πρωην ναζί-φίλων του Max που προσπαθούν να διαγράψουν το ένοχο παρελθόν τους.
Θαρραλέα και γοητευτική η ταινία που έκανε γνωστή την Liliana Cavani. Αδυνατεί όμως να ερμηνεύσει την ψυχοσύνθεση του ναζισμού εξισώνοντας τον με την "διαστροφή" (και όχι ως κοινωνικό φαινόμενο) και παρουσιάζοντας τον τυπικό Ναζί σαν σαδομαζοχιστή. Έτσι αναγκαστικά το ενδιαφέρον στρέφεται στην ερωτική τραγωδία (σύνδρομο της Στοκχόλμης), η Ιστορία μετατρέπεται σε φόντο και ο ναζισμός σε ντεκόρ. Aπό τις πρώτες ταινίες που εισήγαγαν τα ναζιστικά σύμβολα στο ερωτικό σύμπαν του σύγχρονου σινεμά αντικαθιστώντας τα κουστούμια και τις τελετές του Σαντ. Κλασσική η σκηνή του χορού όπου γυμνή η Rampling τραγουδά σε αξιωματικούς ναζί ως Marlene Dietrich "If I were to wish for something, I would like to be just a little happy, because if I were too happy, I would long for suffering". Η ταινία γνώρισε μεγάλη επιτυχία, καθιέρωσε την 28χρονη τότε Charlotte Rampling, συζητήθηκε πολύ στην εποχή της (κυρίως) για το σαδομαζοχιστικό της περιεχόμενο και των τολμηρών ερωτικών σκηνών και έγινε αιτία για την εμφάνιση των Nazi exploitation ταινιών με αντιπροσωπευτικότερες τις Ilsa, She Wolf of the SS (1975) και Salon Kitty (1976)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου